पोखरा: विवाहअघि नै केटा साथीसँग यौन सम्पर्क गरेर गर्भ रहेपछि २३ वर्षीया रमिला (परिवर्तन ) लाई समाजमा कलंकित हुने त्रासले सताउन थाल्यो।
उच्च शिक्षा पढ्न बागलुङबाट पोखरा झरेकी उनले आफू गर्भवती भएको केटा साथीलाई सुनाएपछि गर्भपतन गराउने औषधि किनेर खान दिए। त्यसपछि उनलाई तल्लो पेट र ढाड दुखाइसँगै योनीबाट रक्तस्राव हुनथाल्यो। चार दिनसम्म रगत बग्ने क्रम नरोकिएपछि सिकिस्त बनेकी उनी केटी साथीलाई बोलाएर उपचारका लागि पश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अस्पताल पोखरा पुगिन्।
स्याङजाकी २६ वर्षीया सुनिता (नाम परिवर्तन) ले श्रीमान् वैदेशिक रोजगारीमा गएको बेला चिनेको युवकसँग यौन सम्पर्क गरिन्। तीन महिनासम्म महिनाबारी नभएपछि परीक्षण गराउँदा गर्भ बसेको थाहा भयो। त्यसपछि स्याङजाबाट पोखरा आएकी उनको गर्भपतन गराउने क्रममा अत्याधिक रक्तस्राव भयो।

निरन्तर रगत बगेपछि उपचारका लागि क्षेत्रीय अस्पताल लगिएकी उनी त्यहाँ बेड छैन भनेर फर्काएपछि अहिले अर्को अस्पतालमा भर्ना भएकी छन्।
घर परिवारले एउटा छोरा जसरी पनि जन्माउन दबाब दिएपछि कास्की लेखनाथकी २९ वर्षीया फूलमाया (नाम परिवर्तन ) गर्भवती बनेको तीन महिनापछि भिडियो एक्सरे गराउन पोखरा पुगिन्।

दुई छोरीकी आमा उनले तीन पटकसम्म परीक्षण गर्दा छोरी देखिएपछि महगो शुल्क तिरेर गर्भपतन गराइन्। पटकपटक गर्भपतन गराउँदा निकै कमजोर बनेकी उनी छोरा नपाए श्रीमान्ले सौता ल्याउने डरले गर्भ बोक्न, परीक्षण गराउन र पतन गराउन बाध्य भएकी छन्।

सात वर्षअघि प्रेम विवाह गरेका पोखरा सिमलचौरका २८ वर्षीय रवीन र २५ वर्षीया मीनाले सन्तान जन्माउने चाहना गरेको चार वर्ष भयो। गर्भ नबस्ने र बसिहाले पनि दुई महिना नकट्दै आफै तुहिएर जाने समस्याले यो जोडी दिक्क भएका छन्।

पोखरादेखि काठमाडौंसम्मका नाम चलेका अस्पताल र डाक्टरकोमा धाउँदा सम्पत्ति र समय पनि निकै खर्च भइसकेको छ। स्वास्थ्य परीक्षण गराउँदा चिकित्सकले मीनाको पाठेघरमा समस्या भएकोले गर्भ रहन नसकेको बताएका छन्।

सुरुसुरुमा रहेको गर्भ फाल्न धेरै औषधिको प्रयोग गर्दै गर्भपतन केन्द्रमा धाएको यो जोडी अहिले बच्चा जन्माउन नसक्दा पछुतोमा छ। ‘बिहे गर्नेबित्तिकै बच्चा जन्मिए बोर हुन्छ भनेर पहिला जथाभावी गर्भपतन गराइयो,’ रवीनले भने, ‘अहिले बच्चा नबस्दा दुःख पाइयो। घरमा आमा बुबा नाति नातिनाको मुखै नहेरी मर्ने भइयो भनेर दिनरात गुनासो गर्नुहुन्छ।’

अवैध यौन सम्पर्कबाट बसेको गर्भ फाल्न जथाभावी औषधिको प्रयोग गर्दा ज्यान जोखिममा परेको र छोराको आशामा छोरीको भू्रण हत्या गरिएका यी केही उदाहरण मात्रै हुन्। यस्ता घटना समाजमा दिनप्रतिदिन बढ्दै गएका छन्।

कतिपय स्वास्थ्यकर्मीका लागि अवैध गर्भपतन र लिंग पहिचान गरी भू्रण हत्या गर्ने काम मोटो रकम कमाउने धन्दा भएको छ। असुरक्षित गर्भपतनले योनी तथा पाठेघरमा गम्भीर संक्रमण, बाँझोपन, रक्तअल्पता, शारीरिक कमजोरीलगायतका विभिन्न समस्या देखिने गरेको छ। कुनैबेला अवस्था जटिल भएर ज्यान जाने खतरा निम्तिन्छ।

असुरक्षित गर्भपतनले अत्याधिक रक्तस्राव र अन्य जटिल समस्या लिएर आउनेहरू निकै बढिरहेको पश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अस्पताल पोखराका वरिष्ठ स्त्री तथा प्रसूति रोग विशेषज्ञ डा. निरज दुबेले बताए। अस्पतालमा सुरक्षित गर्भपतन सेवा भए पनि अधिकांश महिला गर्भपतन गराउँदा जटिल समस्या आइपरेपछि मात्रै अस्पताल आउने गर्छन्।

औषधि पसलबाट जथाभाबी औषधि किनेर खाने र अत्याधिक रगत बगेर, संक्रमण भएर सिकिस्त बनेपछि मात्रै डाक्टरकोमा आउने डा. दुबेले बताए। ‘क्षेत्रीय अस्पतालमा सुरक्षित गर्भपतन सेवा लिन आउनेहरू निकै कम छन्,’उनले भने, ‘बरु ज्यानै जोखिममा पारेर बाहिर गर्भपतन आउने धेरै छन्।’

उनले असुरक्षित गर्भपतनले पाठेघरमा संक्रमण, बाँझोपन, रक्तअल्पतादेखि ज्यानै जाने खतरा हुने भएकोले दक्ष स्वास्थ्यकर्मी र सुबिधा सम्पन्न स्वास्थ्य केन्द्रमा गएर मात्रै गर्भपतन गराउन सल्लाह दिए। दैनिक पाँचजना महिला असुरक्षित गर्भपतन गराएका कारण गम्भीर भएर आउने क्षेत्रीय अस्पतालले जनाएको छ। बेड नभएका कारण अन्य अस्पतालमा रिफर हुनेहरू पनि उत्तिकै छन्।

धेरैजसो महिला बढी रक्तस्राव भएर उठ्नै नसक्ने अवस्थामा पुगेपछि मात्रै अस्पताल आउने भएकोले बचाउन गाह्रो हुने स्वास्थ्यकर्मीको भनाइ छ। ‘गर्भपतन गराएको थाहा पाए बेइज्जत हुने डरले महिलाहरू समस्या लुकाउँछन्,’ स्त्री तथा प्रसूति रोग वार्डकी एक नर्सले भनिन्, ‘उपचार नगरे ज्यानै जाने अवस्थामा पुगेपछि मात्रै अस्पतालमा आउँछन्।’

गर्भपतन क्षेत्रीय अस्पतालमा १६ वर्षीया किशोरीदेखि ४५ वर्षसम्मका महिला आउने गरे पनि २२ देखि ३५ वर्षका बढी हुने उनले बताइन् । ‘रगताम्य भएर आउँदा धेरैले महिला साथी लिएर आएका हुन्छन्,’ उनले भनिन् ‘श्रीमान्‌ले उपचार गर्न लिएर आउनेहरू थोरै भेटिन्छन्।

यसले अवैध यौन सम्पर्क राखेर बसेको गर्भ फाल्दा समस्या भएको प्रष्ट हुन्छ।’ उनले छोराको चाहनामा गर्भपतन गराउँदा समस्या देखिनेहरूलाई श्रीमान्ले नै अस्पतालमा ल्याउने गरेको उनले बताइन्।

‘जति अनुगमन हुनुपर्ने हो, त्यो नपुगेर गर्भपतन गराउने औषधि जसले पनि बेचेका हुन सक्छन्,’ उनले भने, ‘धेरै औषधि पसल छन्। सबैले लुकिछिपी बेच्ने भएकोले पनि काबाहीको दायरामा ल्याउन गाह्रो भएको छ।’
अवैध गर्भले घरपरिवार र समाजमा बेइज्जत हुने डरले गर्भपतन गराउन जतिसुकै रकम खर्च गर्न तयार हुने भएकोले औषधि र सेवा शुल्क मनोमानी ढंगले असुल्ने गरिएको छ। सामान्यतया पाँच सय रुपयाँमा पाइने औषधिलाई पसलेले ग्राहक हेरी पाँच हजार रुपयाँसम्म ठग्ने गरेका छन्। यसैगरी यौन सम्पर्क गरेको ४८, ७२ र एक सय २५ घन्टाभित्र खाने चक्कीमा पनि मनपरी मूल्य लिने गरिएको छ।
गर्भवतीको स्वास्थ्य परीक्षण गरेर नौ सातासम्मको भू्रण फाल्न सकिन्छ। तर १२ हप्ताभन्दा माथिको गर्भ औषधि खाएर फाल्न खोज्दा ज्यान जोखिममा पर्ने गरेको छ। उच्च रक्तचाप, न्यून रक्तचाप, जन्डिस, शल्यक्रिया गरेर बच्चा जन्माएका, कलिलो र बढी उमेरकाले यस्ता औषधि लिनु हुँदैन।

सुरक्षित छैनन् गर्भपतन केन्द्रहरू
गर्भपतन गराउँदा प्रयोग गरिने उपकरण संक्रमणरहित हुनु जरुरी छ। तर कतिपय केन्द्रमा एउटै उपकरणले एकै दिनमा धेरैजनाको गर्भपतन गराउने गरिएकाले संक्रमित बनाउने खतरा बढ्दो छ।

पोखरामा दुई दर्जनभन्दा बढी गर्भपतन केन्द्र भए पनि सबैले मापदण्ड पूरा गरेका छैनन् । सरसफाइ, उपकरण निर्मलीकरणलगायतका पक्षमा खासै ध्यान दिएको पाइँदैन।

स्वास्थ्यकर्मीको कमाउने धन्दा
अवैध गर्भले घरपरिवार र समाजमा बेइज्जत हुने डरले गर्भपतन गराउन जतिसुकै रकम खर्च गर्न तयार हुने भएकोले औषधि र सेवा शुल्क मनोमानी ढंगले असुल्ने गरिएको छ। सामान्यतया पाँच सय रुपयाँमा पाइने औषधिलाई पसलेले ग्राहक हेरी पाँच हजार रुपयाँसम्म ठग्ने गरेका छन्।

यसैगरी यौन सम्पर्क गरेको ४८, ७२ र एक सय २५ घन्टाभित्र खाने चक्कीमा पनि मनपरी मूल्य लिने गरिएको छ। गर्भपतन गराउने औषधि तालिम प्राप्त र दर्ता भएका स्वास्थ्यकर्मीले मात्रै बेच्न पाउने भए पनि बजारमा छ्याप छ्याप्ती पाइन्छ।

अर्कोतिर लिंग पहिचान गर्ने नाममा पनि चिकित्सकले भिडियो एक्सरे गर्दा ग्राहक हेरेर रकम माग्ने गरेका पाइन्छ। सामान्यतया भिडियो एक्सरे गरेको सात सय ५० देखि एक हजार रुपैयाँ शुल्क लिइने गरे पनि लिंग छुट्टाएको पाँच हजार रुपैयाँसम्म लिने गरेको पाइन्छ।

छोराका लागि लिंग पहिचान गराउने र भ्रूण हत्या गर्नेहरूमा समाजका प्रतिष्ठित पेसाकर्मी, व्यवसायी र नागरिक समाजका अगुवा र शिक्षित व्यक्ति पनि आउने गरेको रेडियोलोजिस्टले बताए। ‘छोरा चाहियो, के छ हेरिदिनुपर्‍यो भन्दै आउनेहरू निकै छन्,’ उनले भने, ‘समाजमा नाम चलेका, पढेलेखेका पनि श्रीमती लिएर आउँछन्।’ उनले आफूले लिंग नछुट्याइदिए पनि अर्को चिकित्सकले हेरिदिने भएकोले गुपचुप रूपमा लिंग छुट्याइदिने र भू्रण हत्या भइरहेको बताए।

गलत काम बन्द गर्नुपर्छ
चिकित्सकको काम ज्यान बचाउने भएकोले आचारसंहिता र कानुन विपरीत काम गर्नेलाई कारबाही गर्नुपर्ने नेपाल चिकित्सक संघ गण्डकीका अध्यक्ष डा. लुमेश्वर आचार्यले बताए। ‘लिंग छुट्टाउने, भू्रण हत्या गर्नेलगायतका गलत काम जसले जहाँ गरे पनि बन्द गर्नुपर्छ,’ उनले भने, ‘कसैले प्रलोभनमा परेर गलत काम गर्छ भने त्यो बेठीक हो। त्यस्तालाई कानुनअनुसार कारबाही गर्नुपर्छ,’ उनले भने।

उनले गलत काम गर्नेहरूका कारण पेसा बद्नाम हुँदै गएकोले पेसाकर्मी ठीक हुनुपर्नेमा जोड दिए।लिंग छुट्याउने काम गैह्रकानुनी भए पनि यस्तो कुकर्म गर्ने र गराउनेहरू कारबाहीको दायरामा परेको भेटिँदैन। अभिभावक र चिकित्सककै सहमतिमा गलत काम हुने भएकोले कारबाहीका लागि प्रहरीमा उजुरी पर्ने गरेको छैन।

कास्कीका प्रहरी प्रमुख हरिबहादुर पालले लिंग पहिचान र भू्रण हत्याको उजुरी प्रहरीमा नआएको बताए। ‘गैह्रकानुनी काम गरेको जानकारी आए हामी कारबाही गर्छौ,’ उनले भने, ‘दोषी उम्कन नदिन सबैको सहयोगको खाँचो छ।’

पश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय स्वास्थ्य निर्देशनालय पोखराका अनुसार कास्कीमा आर्थिक वर्ष २०७१-२०७२ गर्भपतन गराउँदा पाँच सय ८७ जनामा जटिलता देखिएको थियो।नेपाल औषधि व्यवसायी संघ गण्डकीका अध्यक्ष यमनाथ पौडेलले चिकित्सकले क्युरेट गराएर बढी रकम असुल्ने प्रवृत्ति देखिएकाले उपभोक्ताहरू समस्यामा परेका बताए।
‘गर्भवतीले पनि बढी समयको गर्भलाई कम भनी ढाँट्ने समस्या छ। डाक्टरले पनि अनेक समस्या देखाएर बढी रकम लिने गरेका छन्,’ उनले भने, ‘सही तरिका पुर्‍याएर औषधि सेवन गरेमा यसले हानी गर्दैन। उपभोक्ता पनि सचेत हुन जरुरी छ।’ -

मिडिया एनपी, कञ्चनपुर, १६ साउन । नेपाललाई हिन्दु राष्ट्र कायम गर्नुपर्ने र गौ (गाई) हत्यारालाई कारवाही गर्नुपर्ने माग गर्दै आह्वान गरिएको बन्दका कारण सुदूरपश्चिमको जनजीवन प्रभावित कष्टकर बनेको छ । ओमकार परिवार तथा हिन्दू धर्म संरक्षण समितिले सुदूरपश्चिमका ९ जिल्ला बन्द आह्वान गरेको छ ।

कैलालीको पटेलामा १२ वटा गाई मारिएको भन्दै गौ हत्यारालाई कारवाही र संविधानमा हिन्दू राष्ट्र कायम गर्नुपर्ने माग गर्दै बन्द आह्वान गरिएको हो । बन्दका कारण सुदूरपश्चिमका सम्पूर्ण जिल्ला प्रभावित भएका छन् । यातायात, कलकारखाना, उद्योग धन्दा ठप्प छन् बजार बजार पनि सुनसान छ ।

बन्द आह्वानकर्ताले ठाउँ–ठाउँमा प्रदर्शन गरेका छन् । बन्दको अवज्ञा गरेको भन्दै उनीहरुले महेन्द्रनगरको शिवमन्दिर नजिक म १ प १६१ नम्बरको भ्यान तोडफोड गरेका छन ।

The post बन्दका कारण सुदूरपश्चिमको जनजीवन प्रभावित appeared first on Medianp.com.

सनी र डेनियलको बिहे भएको आठ वर्ष भइसक्यो। तर, उनीहरू मायाप्रेम अहिले पनि उस्तै छ। डेनियल आफूले सनीलाई पहिलोपटक लस भेगासको एउटा रेस्टुरेन्टमा देखेको बताउँछन्। ‘त्यहाँ म आफ्नो ब्यान्डको शो गर्न गएको थिएँ। सनी पनि आफ्ना साथीहरूसँग छुट्टी मनाउन आएकी थिइन्। मैले उनलाई हेर्नेबित्तिकै मन पराएँ। मेरो एकजना साथीले उनलाई चिन्थ्यो,’ डेनियल भन्छन्। डेनियलको भनाइमा सनी थप्छिन्, ‘त्यस दिन डेनियल मेरो सामु आए। मेरो नाम सोधे र आफ्नो टेबलमा गएर बसे। त्यसपछि जहिले पनि त्यस रेस्टुरेन्टमा जाँदा मैले फूलको गुच्छा पाइ नै हाल्थेँ। डेनियलको यो बानी मलाई साह्रै राम्रो लाग्यो।’

मिडिया एनपी, रौतहट, १५ साउन । चन्द्रपुर नगरपालिका–१ अन्तर्गत पूर्वपश्चिम राजमार्गको चाँदी नजिकको लच्कामा तीव्र गतिमा रहेको जिप दुर्घटना हुँदा दुई जनाको घटनास्थलमै मृत्यु भएको छ ।

इलाका प्रहरी कार्यालय चन्द्रनिगाहपुरका अनुसार गए राती चन्द्रनिगाहपुरबाट सर्लाही जादै गरेको बा६च ९०१२ नम्बरको जिप अनियन्त्रित भई रुखमा ठोक्किँदा जिपमा सवार सर्लाही रानीगन्जका करिब ३० वर्षीय चित्रबहादुर पुर्वाछाने (मगर) र लालबन्दी नगरपालिका–२ का २७ वर्षीय मनोज गोलेको घटनास्थलमै मृत्यु भएको छ ।

जिप दुर्घटनामा घाइते भएका अर्जुन लामाको अवस्था चिन्ताजनक रहेकाले थप उपचारका लागि वीरगन्ज पठाइएको छ । बाँकी पाँचजनाको चन्द्रनिगाहपुर अस्पतालमा उपचार भइरहेको छ । घटनाका बारेमा आवश्यक अनुसन्धान भइरहेको प्रहरीले जनाएको छ ।

The post सवारी दुर्घटनामा २ को मृत्यु, ६ घाइते appeared first on Medianp.com.

१. कुनै देशमा नवविवाहिता दुलहीले पहिलोपटकको सम्भोगअघि कुखुराको चल्लाको रगतले भरिएको सानो ब्याग योनिमा राख्छन् । केही देशमा भने भेडाको जमेको रगत योनिमा राख्ने चलन छ ।
२. धेरै अनुसन्धानकर्ताहरू छाला सबैभन्दा ठुलो सेक्स अंग र दिमाग सबैभन्दा शक्तिशाली ठान्छन् ।
३. किन्स्ले इन्सिच्युटका अनुसार वीर्य स्खलन हुँदाको गति २८ माइल प्रतिघण्टा हुन्छ ।
४. महिलाको चरम आनन्द (अर्गाज्म) को रेकर्ड एक घण्टामा १ सय ३४ पटकको छ ।
५. १० देखि १२ प्रतिशत महिलाले कहिल्यै चरम आनन्दको अनुभव गरेका हुँदैंनन् । सेक्स सिम्बोलको रुपमा अन्तर्राष्ट्रिय रूपमै लोकप्रिय अभिनेतृ मार्लिन मूनरोले कहिल्यै अर्गाज्मको अनुभव नगरेको बताइन्छ ।
६.योनिमा रक्तसन्चार बढी हुने भएकाले रजस्वला भएको समयमा महिलाले बढी अर्गाज्म अनुभव गर्छन् ।
७. नियमित सेक्सले मानिसमा रोगप्रतिरोधि क्षमताको विकास हुन्छ भने क्यालोरी खर्च हुने, महिलामा मासिक धर्म नियमित हुने र शारीरिक पीडामा प्राकृतिक औषधिको काम गर्छ ।
८. आफ्नो यौनांगप्रति सकारात्मक सोच राख्ने महिला सेक्समा सन्तुष्ट नै हुन्छन् ।
९.महिलाहरु विभिन्न तरिकाले चरम सन्तुष्टि (अर्गाज्म) लिन सक्षम हुन्छन् । सबैमध्ये भंगाकुरको अर्गाज्म सबैभन्दा शक्तिशाली हुन्छ र महिलाले यसैबाट बढी सन्तुष्टि अनुभव गर्छन् ।
त्यसपछि अर्को हो, भ्यागिनल (योनि) को अर्गाज्म । तेस्रोमा जब महिलाको योनि र भंगाकुरले एकसाथ सन्तुष्टिको अनुभव दिन्छन्, त्यसलाई ब्लेन्डेड अर्गाज्म भनिन्छ । यस्तै, चुम्बन, निप्पल र खुट्टामाथि दबाब दिदा पनि महिलाहरू अर्गाज्म महसुस गर्छन् ।
१०. महिलाहरु पनि पुरुषजस्तै स्खलित हुन्छन् र त्यो पुरुषको वीर्य बन्ने रसायनबाटै बनेको हुन्छ । एकपटक महिला स्खलित हुँदा एक चम्चाजति स्त्रीरस स्खलन हुन्छ ।
११. ठुलो र सानो स्तनबीच यौनिक हिसाबले कुनै अन्तर हुँदैंन ।
१२. महिलामा अर्गाज्म महसुस गराउने योनिभित्र रहेको स्थानको नाम ‘जी–स्पट’ डा. अर्नेष्ट ग्राफेनवर्गको नाममा राखिएको हो । उनले महिलाको योनिभित्र उत्तेजना दिने स्थान हुन्छ भन्ने पत्ता लगाएका थिए ।
१३. एक पुरुषले आफ्नो जीवनभर ०.५० खर्ब वीर्य स्खलन गर्न सक्छन् ।
१४. एक स्वस्थ पुरुषले जीवनभर १४ ग्यालेन वीर्य स्खलन गर्न सक्छ ।
१५. ३ करोड वर्षअघि ‘फुलिसिया डोरोथिया’ नामको जनावरले पहिलोपटक सेक्स गरेको भनेर धेरै वैज्ञानिकहरू विश्वास गर्छन् ।
१६. पोल्याण्डका समाजशास्त्री ब्रोनिस्ल मालिनोस्कीका अनुसार दक्षिण प्रशान्तका आदिवासीहरुले सेक्स गर्दाको पोजिसनको नाम ‘मिसनरी पोजिसन’ राखेका थिए । त्यहाँ भर्खर पुगेका क्रिश्चियन मिसनरीहरु आदिवासीहरू थुप्रै पोजिसनमा सेक्स गर्छन् भन्ने सुनेर छक्कै परेका थिए ।
१७. आफ्नी श्रीमतीलाई घरेलुकाममा सघाउने पुरुषहरु बढी सेक्स चाहन्छन् ।
१८. पुरुषको लिंग र महिलाको योनिको वरिपरीको मांसपेशीलाई ‘प्युबोकोसाइजिल मसल’ भनिन्छ । यो मांशपेशीको नियमित अभ्यासले महिला तथा पुरुषमा अर्गाज्म दिन्छ ।
१९.कण्डम उत्पादक कम्पनी ड्युरेक्सले सन् २००७÷२००८ मा गरेको अनुसन्धानअनुसार सबैभन्दा धेरै सेक्स गर्नेमा ग्रिसका मानिस पर्छन् । उनीहरुले वर्षमा १६५ पटक सेक्स गर्छन् । त्यसपछि ब्राजिलका मानिसले १४५ पटक गर्छन् । विश्वभरका मानिसले वर्षमा सरदर १०३ पटक सेक्स गर्छन् ।
२०. अमेरिकामा एक तिहाई महिला तथा पुरुषले किशोर उमेरमै सेक्सको अनुभव लिइसकेका हुन्छन् ।
(स्रोत : विभिन्न वेबसाइट/स्वास्थ्य खबरपत्रिका 

विभिन्न देशका महिला यसो भन्छन ,हेर्नुहोस उनकै आवाजमा ,भिडियो हेर्नको लागि तलको लिंक या बक्समा क्लिक गर्नुहोस >>>

काठमाडौं- ‘अस्ति फेसबुकमा पोस्ट गरिएको लासको फोटो कसको हो?’
कालो सुटमा रहेका एक व्यक्तिले जवाफ दिए, ‘मैरै हो।’
‘अनि ज्युँदै हुनुहुँदो रहेछ त, कसरी त्यस्तो फोटो आयो?’
दोस्रो प्रश्नको उत्तर भने आएन। उनीसँगै उभिएका अर्का व्यक्ति भने मुसुमुसु हाँसिरहेका थिए।
महानगरीय प्रहरी आयुक्तको कार्यालयमा शुक्रबार साँझ ५ बजे संवाद गर्ने यी दुई थिए– युनिटी इन्टरनेसनलका नाममा सर्वसाधारणबाट रकम उठाएर ३ अर्ब ७९ करोड ठगी गरी चार वर्षदेखि फरार विष्णुबहादुर क्षत्री र कृष्णबहादुर क्षत्री सहोदर।

युनिटीमा प्रबन्धनिर्देशक र तालिम निर्देशकको हैसियतमा सर्वसाधारणलाई प्रलोभनमा पारेर रकम उठाउन सक्रिय यी सहोदर दाजुभाइ सरकारले कारबाही सुरु गरेलगत्तै २०६८ सालदेखि फरार थिए।

नेपालमै लुकिछिपी बसेका यी दुईविरुद्ध भारत पुगेपछि नेपाल प्रहरीको अनुरोधमा प्रहरीको अन्तर्राष्ट्रिय संगठन इन्टरपोलले रेडकर्नर नोटिस जारी गरेको थियो।

केही दिनअघि गोली हानेर मारिएको भन्दै दाइ कृष्णले फेसबुकमा राखेको भाइ विष्णुको रगतले लतपतिएको तस्बिरसहितको सन्देश उनीहरुलाई पक्राउ गर्न सहयोगी बन्यो। र, चार वर्षपछि शुक्रबार उनीहरू प्रहरीको फन्दामा परे। – उनीहरुले काशी गुरुङलगायतसँग मिलेर पिरामिड शैलीको नेटवर्किङ आवरणमा विभिन्न प्रलोभन दिँदै गैरकानुनी काम गरिरहेको समाचार नागरिक दैनिकमा सार्वजनिक भएपछि प्रहरी–प्रशासन तातेको थियो।

अनुसन्धानमा उनीहरुले अनुमति नलिई बैंकिङ, बिमा, स्वास्थ्य संस्था चलाएको र ३ लाख ६६ हजार ३ सय ४२ जनाबाट ४ अर्ब रुपैयाँ संकलन गरेको खुलेपछि सरकारले कारबाही थालेको थियो। लगत्तै अध्यक्ष गुरुङसहित मुख्य योजनाकार विष्णु र कृष्ण फरार भएका थिए।

भारतमै लुकेर बसेका अध्यक्ष गुरुङ २०६९ साउन १७ मा पक्राउ परे। उतैको नागरिकतासमेत लिएर सिक्किममा बसेका उनी पक्राउ परे पनि क्षत्री दाजुभाइ उम्किएका थिए।

१५ दिनअगाडि कृष्णले आफ्नो फेसबुकमा भाइ विष्णुलाई ललितपुर, भैंसेपाटीमा कसैले गोली हानेर मारेको दाबी गर्दै रगतले लत्पतिएको र नाकमा कपास कोचिएको तस्बिर राखेका थिए।

विष्णुको तस्बिर सार्वजनिक भएलगत्तै घटनाको तथ्य खुलाउन खटिएको प्रहरीले भैंसेपाटीमा गोली नचलेको र विष्णु भारतमै रहेको पुष्टि गर्यो । कृष्णले पुनः शव जलाएको तस्बिरसहित मलामी गएकाको नामसमेत सार्वजनिक गरेपछि यी दुवैको खोजीले तीव्रता पाएको थियो।

खोजीमा खटिएको महानगरीय प्रहरी अपराध महाशाखाको टोलीले बिहीबार उनीहरूलाई भारतको सिमलाबाट नियन्त्रणमा लिई शुक्रबार नेपाल ल्याइपुर्याहयो। प्रहरीले तस्बिरको अफवाह के हो भन्ने जिज्ञासा राख्दा विष्णुले भने, ‘पारिवारिक लफडाका कारण यस्तो गरिएको हो।’

जिल्ला अदालत, ललितपुरले यी दुवैविरुद्ध तीन वर्ष कैद र १ करोड ६ लाख रुपैयाँ असुल्ने फैसला गरिसकेकाले प्रक्रिया पूरा गरी अदालतमा बुझाउने आयुक्त कार्यालयका प्रमुख विज्ञानराज शर्माले जानकारी दिए।

क्षत्री दाजुभाइको पक्राउसँगै अब महेन्द्र केसीबाहेक युनिटीका सबै प्रमुख व्यक्ति पक्राउ परिसकेका छन्।

संरक्षणमा मौलायो धन्दा

२०६२ मा उद्योग वाणिज्य विभाग र कम्पनी रजिस्ट्रारको कार्यालयमा युनिटी लाइफ इन्टरनेसनल र २०६४ मा उस्तै नामको एस्योरेन्स युनिटी इन्टरनेसनल दर्ता गरी सदस्य बनेबापत आर्थिक लाभ पाउने गरी पिरामिड शैलीको कारोबार सुरु भएको थियो।

सुरुमा १५ हजार रुपैयाँ तिरेबापत सदस्य बन्न सकिने र सदस्यले नयाँ सदस्य बनाएबापत निश्चित प्रतिशत आर्थिक लाभ पाउने स्किम ल्याएर रकम संकलन गरेपछि उनीहरु बायो डिजेल, घ्युकुमारीलगायतको उत्पादनमा प्रवेश गरेका थिए।

पिरामिड शैलीको कारोबार अवैध भए पनि आर्थिक प्रभावका आधारमा प्रमुख दल, प्रशासन र प्रहरीमा राम्रो पहुँच विस्तार गरेका उनीहरुको गतिविधिमाथि राज्यले वास्ता गरेन।

पिरामिड शैलीको व्यवसाय सञ्चालन नै गैरकानुनी भए पनि उनीहरुको प्रभावकै आधारमा २०६४ मै गृह मन्त्रालयको योजना अनुगमन शाखाले युनिटीलाई सघाउन सबै जिल्ला प्रशासन कार्यालयमा र परराष्ट्र मन्त्रालयको पश्चिम एसिया तथा अफ्रिका हेर्ने शाखाले खाडी मुलुकका नेपाली दूतावासलाई पत्र पठाएको अनुसन्धानमा खुलेको थियो।

आर्थिक हैसियत उकासिएसँगै उनीहरुले युनिटीको नाममा अस्पताल, बिमा र राष्ट्र बैंकसँग अनुमति नै नलिई बैंकिङ सेवाको आवरणमा सदस्यसँग उठाएको रकमको दुरुपयोग गरेपछि कालोधन्दा सार्वजनिक भएपछि प्रहरी र प्रशासन बल्ल तातेको थियो।

आइटी निर्देशक नेत्र राजवंशी, अर्थ निर्देशक भीम गुरुङ, डिपार्टमेन्ट स्टार निर्देशक इन्› विक, भीम खत्री, महाप्रबन्धक शिशिर योगी र मध्यमाञ्चल ग्रामीण विकास बैंकका प्रबन्ध निर्देशक रामदेव यादवसहित ४२ जनालाई पक्राउ गरी प्रहरीले २०६७ असारबाट अनुसन्धान सुरु गरेको थियो।

अनुसन्धानमा सर्वसाधारणबाट संकलित अर्बौं रकम निजी स्वार्थमा प्रयोग गरी दुरुपयोग गरेको, स्वीकृति नै नलिइ हाउजिङ, बिमा, बैंकिङ क्षेत्रमा प्रवेश गरेको खुलेपछि उनीहरुमाथि ठगी, बैंकिङ कसुर र राजस्व छलीका मुद्दा चलेको थियो।

जिल्ला अदालत ललितपुरले २०७० चैत १७ मा काशी, विष्णु, कृष्णलगायत १२ जनालाई दोषी ठहर गरेको थियो।

आफ्नै अफवाहले टार्गेट

अनुसन्धान प्रारम्भ गर्दा प्रसाद भनेर चिनिने काशी गुरुङ, विष्णु, कृष्णलगायत काठमाडौंमै बसेर अनुसन्धान प्रक्रियालाई प्रभावित गर्न सक्रिय थिए।

युनिटीका अध्यक्ष प्रसाद भनिने काशी गुरुङ देखिए पनि मुख्य रणनीतिकार शुक्रबार सार्वजनिक गरिएका विष्णु नै हुन्। २०५५ मा नेपाल प्रहरीमा जवानको जागिर खाएका उनी रासन घोटालामा मुछिएपछि जागिर छाडेर २०५८ मा सुरक्षागार्डको काम गर्न दुबई गएका थिए। गोल्डक्वेस्टमा समेत काम गरिसकेका काशीसँग मिलेर विष्णुले युनिटी स्थापना गरेका थिए।

नेपालमा रहेकाहरू पक्राउ परे पनि भागेर भारत पुगेका यी तीनजनाको खोजीमा खटिएको प्रहरी टोली उनीहरु सिक्किममा रहेको खुलेपछि पक्राउ गर्न उतै पुगेको थियो। दोस्रो प्रयासमा काशी पक्राउ परे पनि यी दुई फुत्किए।

गम्भीर प्रकृतिका अरु अभियुक्तको खोजीमा प्रहरी निकाय केन्द्रित हुँदा क्षेत्री दाजुभाइको खोजी प्राथमिकतामा परेको थिएन। सामाजिक सन्जालमा कृष्णले विष्णुको लासझैँ रगत लत्पतिएको र जलाएको तस्बिरसँगै मलामीको नामसमेत सार्वजनिक गरेपछि प्रहरी पुनः तातेको थियो।

‘उनीहरुको केस धेरै अगाडिबाटै महाशाखाले हेरिहेको थियो,’ अपराध महाशाखाका प्रमुख एसएसपी सर्वेन्द्र खनालले भने, ‘ज्यूँदै भए पनि गोली हानेर मारिएको भन्दै तस्बिर सार्वजनिक भएपछि स्पिड बढाएका हौं।’

कृष्णको फेसबुकमा विष्णु मरेको तस्बिर सार्वजनिक भइरहँदा यता विष्णुकी कान्छी श्रीमती र आमाबीचको घरझगडा महानगरीय प्रहरी परिसर, ललितपुर पुगेको थियो। क्षत्री दाजुभाइलाई पक्राउ गर्ने जिम्मेवारी पाएका माहाशाखाका प्रहरीले रेडकर्नर नोटिसधारी दाजुभाइ भारतको सिमला क्षेत्रमा रहेको सूचना पाएपछि पक्राउ योजना बुनेका थिए।

अनुसन्धानमा यी दुवै सिमलामा ट्राउट माछाको व्यवसायमा संलग्न रहेको र भारतीय नागरिकको परिचयपत्र बनाइसकेको खुलेको थियो। प्रहरीले भारतीय प्रहरीसँगको समन्वयमा उनीहरूलाई नियन्त्रणमा लिई कञ्चनपुरको गड्डाचौकी हुँदै नेपाल प्रवेश गराएर पक्राउ गरी शुक्रबार काठमाडौं ल्याएको थियो।

दुवैसँग भारतीय रासनकार्ड

जानकार स्रोतका अनुसार काशीको पक्राउपछि सिक्किममा बस्दै आएका खत्री दाजुभाइ सिमलातिर लागेका थिए। भारत बसाइकै क्रममा उनीहरुले आफ्नो नेपाली परिचय त्याग्दै भारतीय नागरिकको परिचय बनाइसकेका थिए।

उनीहरु भारतको रासनकार्ड, भोटर कार्ड सबै बनाई परिचय फेरेर भारतमै स्थायी रूपमा बस्ने योजनामा रहेछन्। दाजु कृष्णले भारतीय नागरिक विनयकुमारको परिचय बनाइसकका थिए भने विष्णुले आफ्नै नाममा रासनकार्ड र भारतीय निर्वाचन आयोगको मतदाता परिचयपत्र बनाएका थिए। परिचयपत्र बनाउँदा कृष्ण श्यामकुमारको छोरा बने भने विष्णुको परिचयपत्रमा वास्तविक बाबु तेजकै नाम थियो।

बिहीबार सिमलामा रहेको उनीहरुको ट्राउट फार्ममै पुगेर प्रहरीले नियन्त्रणमा लिन खोज्दा कृष्णले ‘हम बिहारका भारतीय नागरिक है’ भन्दै प्रतिरोध गर्ने प्रयास गरेका थिए। उनको भाइको परिचयपत्र हेर्दा वास्तविक नाम नै खुलेपछि दुवैलाई नियन्त्रणमा लिइएको थियो। तीन वर्षअगाडि काशी पक्राउ पर्दा पनि उनको साथबाट भारतीय रासनकार्ड फेला परेको थियो। स्रोत नागरिक न्युज | उनीहरु संग गरिएको कुराकानीको भिडियो हेर्नको लागि तलको लिंक या बक्समा क्लिक गर्नुहोस >>>

काठमाडौ, श्रावण १५ – गढीमाई मन्दिरका मूल पुजारी मंगल चौधरीले पुर्खादेखि चलिआएको पशुबलिलाई बलजफ्ती रोक्न खोजे परिणाम राम्रो नआउने चेतावनी गत मंसिरमा कान्तिपुरसँग दिएका थिए । तिनै चौधरीले केही दिनअघि नया दिल्लीमा पशुबलि रोक्न अनुमति दिएको समाचार विश्वभरिका मिडियाको लागि चासोको विषय बन्न पुग्यो । चौधरीले भने दिल्लीबाट फर्केर कुरा गर्दै आफूले त्यसो नभनेको, बरु सबै मिलेर सबैको विश्वास लिएर रोके आफू बाधक नबन्नेमात्रै भनेको प्रष्टयाएका छन् । ‘सबै मिलेर पशुबलि रोके मलाई आपत्ति छैन,’ चौधरीले भने, ‘तर आस्थाले बलि दिन आउनेलाई रोक्न सकिन्न ।’

पाँच वर्षमा एक पटक लाग्ने गढीमाई मेला वास्तवमा फूल, रंग, अबिर, मिठाई आदिको रंगीन संगम हो । पछिल्ला वर्ष भने यी सबै विषयहरूलाई छाया पार्ने मुद्दा बन्न पुगेको छ– पशुबलि । बरियारपुरस्थित गढीमाई मेलामा सयौं बर्षदेखि दिइदैँ आएको राँगालगायतका बलि रोक्न भारतीय पशु अधिकारकर्मीमात्रै होइन, न्यायालय र केही मन्त्रीसमेतको चासो बढेको छ । हरेक पाँच/पाँच बर्षको मंसिरमा धार्मिक आस्थाको आधारमा परम्परागत रुपमा स्वस्फुर्त दिईदैँ आएको बलि प्रथा विरुद्ध भारतीय न्यायालय, मन्त्री, प्रशासन, पशुअधिकार क्षेत्रमा कार्यरत संघसंस्था र पशुअधिकारकर्मी कस्सिएका छन् । दुई साता अघि भारतीय सर्वोच्च अदालतले २०७६ को मेलालाई मध्यनजर गरी फेरि पशु जान नदिन अर्को आदेश गरेको छ । अघिल्लो मेलाको बेला बलि रोक्न भारतीय पशुअकिारकर्मीहरुले गढीमाई मेला व्यवस्थापन समिति विरुद्ध भारतीय प्रहरीमा एफआइआर दर्ज गरेका थिए । गत वर्षको मेला चल्दैगर्दा उक्त अदालतले आफ्नो मुलुकबाट गढीमाई मेलामा पशु जान नदिन रोक लगाउने आदेश दिएको थियो । आदेशअनुसार भारतीय सीमा सुरक्षा बलले नेपालतर्फ राँगा आउन नदिन कडाई गरे पनि लुकिछिपी गढीमाई ल्याइयो ।

भर्खरै भारतीय ‘हयुम्न सोसाइटी इन्टरनेशनल’ संस्थाको निमन्त्रणामा गढीमाई मेला व्यवस्थापन समितिका सचिव मोतिलाल कुसवाहा र पुजारी मंगल चौधरीसहितको चार सदस्यीय टोली भारतको राजधानी दिल्ली पुगेर त्यहाँका बहालवाला महिला बालबालिका मन्त्री तथा पशुअधिकारकर्मी मेनुका गान्धी, विश्व हिंसा विरोधी स्वामी अग्निवेशलगायतका व्यक्तिसित भेटघाट गरी फर्केको छ । त्यस क्रममा उनीहरुले दिल्ली र पटनामा पत्रकार सम्मेलन गरेर सबैको सहयोगमा बलि रोक्ने बताएका थिए ।

त्यहाँ पुग्न समितिको खर्च व्यवस्थापनसहितको जाने आउने चाजोपाजो मिलाइदिने काम नेपाली संस्था पशु कल्याण सञ्जाल नेपाल (एडब्लुएनएन) ले गर्यो । ‘बलि प्रथालाई रोक्न गढिमाईदेखि धावा बोल्ने भारतीय योजनाअन्तर्गत हामीलाई अत्यधिक दबाब छ,’ दिल्लीबाट फर्केका समितिका सचिव मोतिलाल कुसवाहाले कान्तिपुरसित भने, ‘धेरै दबाब परेपछि हामीले मनले नस्वीकारे पनि बलि रोक्न वाचा दिनुपर्‍यो ।’

उनी भन्छन् ‘हामीमाथि भारतमा एफआइआरलगायतका अरु धेरै जोखिमहरु भएकाले बलि रोक्नैतिर लाग्ने बाध्यता भएको छ ।’ टोलीमा गएका अरु सदस्यहरु खुल्न चाहदैँनन् । दिल्लीबाट टोली फर्केदेखि गाउँमा बलि दिने/नदिनेबारे चर्चा सुरु भएको छ ।

‘बलि रोक्ने निर्णय छैन’

गढीमाई मेलामा बलि रोक्ने निर्णय नभएको मेला व्यवस्थापन समितिका पदाधिकारीहरुले स्पष्ट पारेका छन् । गढीमाईमा ‘बलि नदिइने’ राष्ट्रिय/अन्तर्राष्ट्रिय सञ्चार माध्यमबाट सार्वजनिक भएपछि समितिका पदाधिकारीहरुले त्यसलाई खण्डन गरेका हुन् । पशु कल्याण सञ्जाल नेपाल (एडब्लुएनएन) को समन्वय र आग्रहमा भारतको राजधानी दिल्लीमा पत्रकार सम्मेलन गर्न पुगेका टोलीले ‘बलि नदिइने’ बताएका थिए ।

‘सुरुदेखि नै बलि दिने न घोषणा गरेका छौं, नत बलि रोक्ने घोषणा गरेका छौं,’ मेला व्यवस्थापन मुल समिति (गढीमाई ट्रष्ट) का अध्यक्ष रामचन्द्र साहले कान्तिपुरसित भने, ‘बलि रोक्ने संस्थागत निर्णय छैन । कसैले गढीमाईको आस्थाप्रति जबर्जस्ती गर्न मिल्दैन । बलि दिन आएपछि बलिको हामीले व्यवस्थापन मात्र गरेका छौं, त्यसैले बलि रोक्ने कुरै छैन ।’ बलि दिने/नदिने आस्था राख्नेप्रति भर पर्ने उनको भनाइ छ ।

उनी भन्छन् ‘जहाँसम्म मेला लाग्ने बर्षको माघे संक्रान्ति र फागु पुर्णिमामा बलि दिइने चलन छ, त्यो हामीले गढीमाई मन्दिर परिसर भित्र नदिइ पुजारीको घरमा बलि दिन गत माघमा निर्णय गरेका थियौं । बलि रोक्ने निर्णय गरेका छैनौं ।’ हरेक पाँचौं बर्षको मंसिरमा लाग्ने मेलामा गढीमाई मन्दिर क्षेत्रमै बलि दिइदै आइएको छ । ‘दिल्लीको कार्यक्रममा आफु सहभागी हुन नसक्ने भएपछि निमन्त्रणालाई सम्मान गरी पत्र पठाएका हौं,’ उनले भने, ‘आयोजक संस्थासित भावनात्मक सम्बन्ध रहिरहोस् भन्ने उदेश्यले आफुले पत्र लखेकोले यसलाई आफ्नो अनुकुलमा नअथ्र्ययाउन आग्रह गर्दछौं ।’

स्थानीय पत्रकार चन्द्रकिशोरले हृदय परिवर्तन गरेर बलि रोक्नुपर्नेमा दबाब दिनेतिर अधिकारकर्मी लागेको भन्दै आपत्ति प्रकट गरे । ‘उहाहरुले छोटो बाटो अख्तियार गर्नुभयो । दुईजनालाइ दिल्ली लगेर परिबन्दमा पारेर निर्णय गराएर हुदैन,’ चन्द्रकिशोरले कान्तिपुरसित भने, ‘कुनै पनि मन्दिरमा बलिप्रथा हुदैन भनेर नेपालमा कानुन बन्यो भने एउटा कुरा, नत्र भारत लगेर सस्तो निर्णय गराउने एनजिओहरुको हतारो दुर्भाग्यपूर्ण छ ।’

समितिका अध्यक्ष साह दिल्ली कार्यक्रममा जान नसक्दा उनले आयोजक संस्थालाई जानकारी दिन पत्रमा ‘एडब्लुएनएनसित हाम्रो पुर्वत मित्रवत् सम्बन्ध रहने छ’ लेखेका छन् । यो संस्था २०७१ को मेलामा बलि रोक्न प्रयास गर्दै आएको थियो । ‘त्यति बेला बलि रोक्न भारतीय फोनबाट धम्कीसमेत आएको थियो,’ अध्यक्ष साहले भने, ‘बलि रोक्न फोनमा धम्की आउनु, आफु अनुकुल पत्र लेख्न लगाएर बलि रोकिने सार्वजनिक गर्नु र निमन्त्रणा दिएर देश बाहिरको कार्यक्रममा प्रतिनिधि लगेर बलि रोक्ने हल्ला फिजाउनु रहस्यमय लागेको छ ।’

‘आस्थाले बलि दिनेलाई रोक्न सकिन्न’

–मंगल चौधरी, पुजारी

मेला समितिका सचिव मोतिलाल कुसवाहाबाट दिल्ली जानु एक दिन अघि यसबारे थाहा पायौं । पशु कल्याण सञ्जाल नेपालले व्यवस्था गरेको गाडीमा सचिवसहित हामी चार जना गयौं । हामीसित सञ्जालका मनोज गौतमसहित अन्य थिए । गत जुलाई २८ मा दिल्लीको एक प्रेस क्लबमा १५ मिनेट जम्मा भयौं । त्यहाँ स्वामी अग्निवेशलगायत धेरैको सहभागिता हुन्छ आयोजकले भनेका थिए । तर बढीमा १३/१४ जना थियौं, जसमा ४/५ जना पत्रकार थिए । उनीहरुले सोधेको प्रश्नको जवाफमा मैले भने, ‘गढीमाईको बलिको इतिहास चार सय बर्ष पुरानो छ । हामी ११ पुस्ताका पुजारी हौं । म मांसाहारी छु । बलि रोक्ने नै कुरा हो भने मैले मात्र आफ्नो हातले राँगा वा अरु काटदनँ । मेरा सन्तानलगायत अरु आस्था राखेर बलि दिनेहरुलाई रोक्न सक्दैनौं । सबै मिलेर रोक्नुस, मलाई आपत्ति छैन । दिल्लीदेखि पटनासम्म यही भन्यौं । बलि दिनु अघि आफ्नो शरीरबाट पाँच थोपा रगत दिने दु:खा कछडीयालाई सघाएका छौं । मन्दिरभन्दा दुईसय मिटर पुर्व बलि दिइन्छ । गर्भ गृह (मन्दिर प्राङगण) मा कहिल्यै पनि बलि दिइदैन । बलि दिने बाहिर हो । बलिका राँगा आफुले काट्ने/नकाट्ने समयले बताउँछ ।’

(कुराकानी : लक्ष्मी साह) स्रोत डिसीनेपाल [ भिडियो हेर्नको लागि यहाँ तलको लिंक या बक्समा क्लिक गर्नुहोस >>>

एजेन्सी । अहिले चीनीयाँ सेना लद्धाखमा आफ्नो अड्डा जमाएर बसेको छ । आफ्नो सिमामा अड्डा जमाएर चीनीयाँ बसेको थाहा हुँदा हुँदै पनि भारत भने मौन छ ।

भारत चीनसँग केवल सेना फिर्ता गर्न माग गरिरहेको छ । कुनै चेतावनी छैन्, कुनै धम्की पनि छैन् । साना देशलाई पाए आक्रमणै उत्रिउला झै गर्ने भारत चीन प्रति आक्रामक देखिएको छैन् । किन त आफ्नो सिमा मिचिँदा पनि भारत चुप छ ?

भारतीय सरकारले यो कुरा राम्रोसँग थाहा छ की चीनसँग निहुँ खोजेर भारतको भलो हुँदैन । विश्वको शक्ति राष्ट्रको रूपमा रहेको चीनसँग झगडा गर्नु आफ्नै खुट्टामा बञ्चरो हान्नु जस्तै हो । भारत चीनीयाँ सरकारसँग सेना फिर्ता तथा कब्जा सिमा फिर्ताका लागी आग्रह मात्र गरिरहेको छ ।

चीन विश्वको एक महाशक्ति राष्ट्र हो । भारत पनि यस ज्ञानबाट अछुतो छैन् भने भारतलाई यो पनि थाहा छ कि चीनमा बनेको नयाँ सरकार निकै आक्रामक छ र उसले सुरक्षाका लागी मात्र गत वर्ष भन्दा निकै ठूलो रकम निकाशा गरेको छ । यस हिसाबले पनि चीन शक्तिशाली बन्ने तयारीमा छ भने चीन पहिले देखीनै विश्वको सबैभन्दा धेरै सैनिक भएको देश हो ।

भारत चीनसँग डराउनुमा यति मात्र कारण नभई चीनसँग रहेका हतियार पनि हुन् । भारत चीनसँग रहेका परमाणु हतियार देखी अन्य सबैखाले हतियारका कारण डराएको छ । चीनसँग रहेका १० विषेश हतियारसँग भारतको विषेश डर छ । आफ्नो सानो गल्तिले पनि युद्धको अवस्था सिर्जना भए आफ्नो देश सखाप हुने भारतलाई डर छ । त्यसैले पनि भारत अहिले चीनसँग सकेसम्म कुटनीतिक हिसाबले मुद्दालाई टुङ्ग्याउने पक्षमा छ । साभार नेपाल हेडलाइन बाट |

के-के छन् चीनसँग हतियार ?

१. लियोनिंग एयरक्राफ्ट क्यारिअर: लियोनिङग एयरक्राफ्ट केरियरचीनको पहिलो विमान बाहक पोत हो । यसलाई पिपुल्स लिबेरेशन आर्मी नेवीमा सन् २०१२ मा निर्माण गरिएको थियो ।

२. चेन्ग्डु जे-२० फाइटर एयरक्र्याफ्ट: यो पाँचौ जेनेरेशनको दुई इन्जिन भएको लडाकु विमान हो । चेन्ग्डु पिपुल्स लिबेरेशन आर्मीको लागी निर्माण गरिएको विमान हो । यसको परिक्षण अहिले पनि चलिरहेको छ । यसलाई सेनामा सन् २०१७ देखी २०१९ भित्र सामेल गरिनेछ ।

३. सेनयाङ्ग जे-३१ जेट फाइटर: यो पनि दुई इन्जिन भएको फाइटर विमान हो । अहिले मध्यम आकारको यो विमान प्रारम्भीक अवस्थामा रहेको छ । यो विमानमा प्रयोग गरिएको इन्जिन रूसले पनि प्रयोग गरिसकेको छ । 

४. सेनयाङ्ग जे-१५ फाइटर एयरक्र्याफ्ट: यो पनि चीनले निर्माण गरेको युद्धक विमान हो ।

५. डिएफ-४१ इन्टरकन्टिनेन्टल: यो चीनले निर्माण गरेको ब्यालेस्टिक मिसाइल हो ।

६. डब्लूजेड-१० हेलिकप्टर: चीनले बनाएको यो हेलिकप्टर विशेष गरी युद्धका बेला आक्रमणका लागि प्रयोग गरिन्छ । यस हेलिकप्टरबाट स-साना मिसाइल आक्रमण गर्न सकिन्छ ।

७. डब्लूजेड-१९ हेलिकप्टर: चीनको यो हतियार पनि निकै खतरनाक छ । यसले पनि डब्लूजेड-१० हेलिकप्टर जस्तै हवाई आक्रमणका लागी प्रयोग गरिन्छ ।

८. ०५२डि डिस्ट्रोएर: नामले नै यो ध्वस्त गर्नका लागी बनाईएको हो भन्ने बुझिन्छ । चीनले बनाएको यो जहाज समुन्द्रबाटै आक्रमण गर्नका लागी निर्माण गरेको हो । यसमा जडित अन्य हतियारमार्फत आक्रमण गर्न यसलाई प्रयोग गरिन्छ ।

९. टाइप-०५६ फ्रिगेट

१०. बेईदोउ सेटेलाइट न्याभिगेसन सिस्टम

अब यी मेसिनहरुले कसरि काम गर्ने रहेछन एउटा उदहारण यहाँ तलको भिडियोमा दिएको छ ,भिडियो हेर्नको लागि तलको लिंक या बक्समा क्लिक गरि भिडियो हेर्नुहोस >>>

बलिउड अभिनेता सलमान खान आफैँले निर्माण गरेको पहिलो चलचित्र बजरंगी भाइजान आर्थिक रूपमा असाध्यै सफल भएको छ । भारतीय सञ्चारमाध्यमले १४ दिनमा यसले पाँच अर्ब कमाइसकेको उल्लेख गरेका छन् । तर विवादमा पनि त्यतिकै आइरहन्छन ।

मेमनबारे टिप्पणी
बिहीबार फाँसी दिइएका मुम्बई आक्रमणका दोषी याकुब मेमनलाई फाँसी दिनुअघि उनलाई फाँसी दिन आवश्यक नभएको ट्विट गरे । याकुबका बारेमा गरेका १४ वटा ट्विटमध्ये केहीमा उनले याकुब निर्दोष भएको पनि उल्लेख थियो । एउटामा उनले याकुबको सट्टा टाइगर मेमनलाई फाँसी दिनुपर्ने टिप्पणी गरे । एउटामा ‘एउटा निर्दोष मानिसलाई मार्नुको अर्थ मानवता मार्नु हो’ नै भनिदिए । यसको भारतमा खुबै विरोध भयो । सलमानको ट्विटरको उनकै बाबुले ‘अर्थ नभएको’ भन्दै विरोध गरे ।

कार दुर्घटना
सन् २००२ को कार दुर्घटना सलमानको सबैभन्दा ठूलो लफडा हो । त्यस रात उनले आफ्नो गाडी फुटपाथमा सुतिरहेका मान्छेमाथि कुदाएका थिए । मदिराले मात्तिएका सलमानले ल्यान्डक्रुजर हाँकेका थिए । एकजनाको ठाउँको ठाउँ मृत्यु भयो । तीन घाइते भए । तीन महिनाअघि सोही अभियोगमा उनलाई दोषी ठहर गर्दै मुम्बईको सेसन कोर्टले पाँच वर्षको जेल सजाय तोकेको थियो । यद्यपि, सलमानको अपिलपछि उक्त सजाय मुल्तबीमा छ ।

हरिणको सिकार
एउटा फिल्मको सुटिङका क्रममा राजस्थानमा रहेका वेला उनले हरिणको सिकार गरेको कुरा बाहिर आयो । सिकारका सोखिन सलमानले हरिण मारेको कुराले उनलाई पछिसम्म पनि अदालत धाइरहनुपर्ने बनाइरह्यो । तर, सुप्रिम कोर्टले सलमानले सो मुद्दा सामना धगर्नुनपर्ने आदेश दिएपछि उनलाई राहत मिल्यो ।

ऋतिकको चित्त दुखाइ
सलमान आफ्ना सहकर्मीसँग विवाद गर्न अग्रणी छन् । उनको एकपटक ऋतिक रोशनसँग झगडा पर्‍यो । सलमानले ऋतिकको फिल्म गुजारिसबारे अन्टसन्ट कमेन्ट गरेपछि यो लफडा भएको थियो । परिणामस्वरूप ऋतिक सलमानसँग बिच्किए । गुजारिसबारे सलमानले तथानाम बोल्नुको एउटा प्रमुख कारण थियो, त्यसमा सलमानकी पूर्वप्रेमिका ऐश्वर्या राय पनि थिइन् ।

क्याट्रिनालाई हातपात
केहीअघि सलमानले तत्कालीन गर्लफ्रेन्ड क्याट्रिना कैफमाथि गर्ने हातपातको खबरले मिडिया तताउने गथ्र्याे । त्यतिवेला सलमान र क्याट्रिना एउटा कफीसपमा थिए । तर, एकाएक उनीहरूबीच विवाद बढ्यो । सलमानले क्याट्रिनाको गालामा पड्काइदिए । केही समयपछि उनीहरूको ब्रेकअप भयो ।

ऐश्वर्यामाथि दुव्र्यवहार
सन् १९९९ बाट सलमान र ऐश्वर्याबीच प्रेम सुरु भएको थियो । त्यतिवेला उनीहरू हम दिल दे चुके सनमको सुटिङमा थिए । तर, सलमानले ऐश्वर्यालाई निकै तनाव दिएपछि ऐश्वर्याले सलमानलाई छोडिदिइन् । सलमानले आफूलाई गाली गरेको, पिटेको, घरका सामान तोडफोड गरेको आरोप नै लगाएकी थिइन् ।

भन्सालीमाथि भद्दा कमेन्ट
सलमान रिसाएको वेला मुखमा जे आयो, प्याच्चै बोलिदिन्छन् । आफूलाई मन नपरेको मान्छेबारे सार्वजनिक स्थानमै नराम्रो बोल्ने बानी छ । गुजारिस रिलिजको समयमा एउटा बच्चाले गुजारिसबारे राखेको जिज्ञासामा सलमानले भने, ‘तिमी गएर भन्सालीलाई भेट । उसले तिम्रोबारेमा पनि फिल्म बनाउँछ र खुब कमाउँछ । तर, तिमीलाई एक सुको पनि दिँदैन ।’ सलमानको यस्तो टिप्पणीपछि गुजारिसका निर्देशक भन्साली सलमानसँग चिढिए । सलमान पत्रकारसँग पनि विवाद गरिरहन्छन् ।

विवादास्पद अन्तर्वार्ता
एउटा पाकिस्तानी च्यानलमा अन्तर्वार्ता दिने क्रममा सलमानले मुम्बईमा सन् २००८ नोभेम्बर २६ मा भएको आक्रमणबारे टिप्पणी गर्दै ‘यो आक्रमणमा अलि धेरै धनी मान्छेको ज्यान गएकाले यो घटना धेरै उचालिएको हो’ भनिदिए । तर, यसको भारतमा खुबै विरोध भयो । पछि उनले यसलाई सच्याउने कोसिस गरे ।

सहकर्मीसँग झगडा
सलमानले आफ्नो फिल्म मै और मिसेज खन्नामा प्रियंका चोपडालाई केमियो रोलका लागि आग्रह गरेका थिए । तर, उनले अस्वीकार गरिन् । सोही कारण सलमानले प्रियंकासँग झगडा गरे । त्यसैगरी, सलमानले रकस्टारको कन्सर्टबाट फर्किरहेका वेला अभिनेता जोन अब्राहमसँग पनि झगडा गरे । पछि, अक्षय कुमारले उनीहरूबीचको विवाद मिलाएका थिए । सलमानले सञ्जय दत्तकी वर्तमान पत्नी मान्यताको बर्थडे पार्टीमा समेत बबाल मच्चाए । त्यस दिन उनको फिल्म निर्माता बन्टी बालियासँग झगडा भएको थियो । त्यो दिन सलमानलाई सम्हाल्न सञ्जयलाई समेत गाह्रो परेको थियो । आजको नयाँ पत्रिकामा छापिएको छ ।

The post बलिउड अभिनेता सलमान खान लफडामा पनि अगाडि appeared first on Nepali Headlines.

अन्तरिम संविधानमा ‘धर्म निरपेक्षता’ राखियो। आठ वर्षपछि त्यो ‘शब्द’ संविधानबाट हटाउन चार ठूला दल तयार भएका छन्। विवेक र आँखामा पट्टि लगाएर ०४७ को संविधान समाप्त गर्न, अनि प्रक्रियालाई बेवास्ता गर्दै संघीयता, धर्म निरपेक्षता र गणतन्त्र स्थापित गर्न सांसदहरू (ब्युँताइएको प्रतिनिधिसभा र संविधानसभा सदस्यहरू) लागि परे। बहश गरेनन्।
सुवास नेम्बाङले अग्लो आसनबाट घोषणा गरे। सदस्यहरूले ताली बजाए। बुझेर हैन। विवेकशील जनताका प्रतिनिधि बनेर हैन, नेताका अन्ध पिछलग्गु बने। उनीहरूले विवेक र सभासद् बन्नुको अर्थ बुझेको भए ‘धर्म निरपेक्षता’ न हिन्दु धर्मविरोधी कट्टरपन्थका रूपमा आउने थियो, न आठ वर्षमा अपमानित अवधारणाका रूपमा बिदा हुनुपर्ने थियो। तर अहिले पनि विनाबहस धर्म निरपेक्षताको बिदाइ हुनु हुँदैन। धर्म निरपेक्षता र गणतन्त्र बाह्य षडयन्त्रको एउटै सिक्काका दुई पाटा हुन् भन्ने कुरा उनीहरूले बुझ्नुपर्छ र जनतासमक्ष स्वीकार्नुपर्छ।
पूर्व सांसद तथा नेपाली कांग्रेसका नेता होमनाथ दाहालले धर्म निरपेक्ष ‘लाद्‍न’ मा सभामुखको विशेष रुचि रहेको दाबी गरेका छन्। तर सभामुख स्वयं कसको हितको प्रतिनिधित्व गरिरहेका थिए त्यसबेला?
२०१९ सालको संविधानमा नेपाललाई ‘हिन्दु अधिराज्य’ का रूपमा स्वीकार गरिएको थियो र ०४७ को संविधानले त्यसलाई अनुमोदन गरेको थियो। त्यसको पक्ष विपक्षमा व्यापक बहसपछि मस्यौदा समिति त्यस्तो सहमतिमा पुगेको थियो।
तर ०६३ को अन्तरिम संविधानले जनताबाट चुनिने संविधानसभालाई त्यो अधिकार दिन चाहेन। जनताको अनुमोदन या राय बुझ्न चाहेन। किनकि त्यसको नेतृत्व वर्ग बाहिरी प्रभावमा परिसकेका थियो।
दाताहरूको ठूलो समूह धर्म निरपेक्षतालाई धर्म परिवर्तनका लागि प्रयोग गर्न चाहन्थ्यो। र बाह्रबुँदेका समर्थकहरू र ०६३ को परिवर्तनपछि सत्ता र संविधान लेखनमा एकाधिकार उपभोग गरेका दलहरूका नेतृत्व वर्ग प्रयोग हुन चाहन्थ्यो।
पहिचानको राजनीति, संघीयताको राजनीति, गणतन्त्रको राजनीति सबैको अमृतकुण्ड बन्न पुग्यो ‘धर्म निरपेक्षता’ को राजनीति। तर दुर्भाग्य, धर्म निरपेक्षताको हतियार माओवादीले उठाएको ‘पुरानो राज्य सञ्चालन ध्वस्त’ गर्नमा प्रयोग भयो।
धर्म निरपेक्षताले समाजको हिन्दु संरचनालाई ध्वस्त पार्‍यो। र, त्यही उद्देश्य प्राप्तिकै क्रममा राजसंस्थालाई पनि निशाना बनायो। त्यसबारे नेपाली जनतालाई कुनै किसिमले सहभागी हुन नदिनुमा ०६३ का ठूला नेताहरू र उनीहरूका बाह्य संरक्षकहरूको साँठगाँठ जिम्मेवार थियो।
अहिले ‘धर्म निरपेक्षता’ शब्द हट्दा सबभन्दा ठूलो पराजय माओवादी, उसका अन्ध समर्थक बन्न बाध्य नेपाली कांग्रेस र एमाले अनि व्यक्तिगत रूपमा नेम्बाङ र कृष्ण सिटौला बनेका छन्। आगामी दिनमा आन्दोलित जनताले जवाफदेही निर्धारणको पक्षमा आवाज उठाउने छन्। किनकि ‘धर्म निरपेक्षता’ को प्रक्षेपण मुलुक टुक्र्याउनका लागि गरिएको स्पष्ट छ।
त्यो घोषणाका लागि उपयुक्त वातावरण बनाउन ‘नेपाल एकीकरण दिवस’ ले हासिल गर्दै आएको राष्ट्रिय हैसियत खोसिएको थियो गिरिजाप्रसाद कोइरालाका गृहमन्त्री सिटौलाद्वारा। त्यसबेला सिटौलाका महत्‍वपूर्ण आदर्श पात्र र अघोषित गुरु अमरेशकुमार थिए। अमरेशलाई सुरक्षा निकायका गोप्य र संवेदनशील बैठकहरूमा पहुँच दिने गरेका थिए सिटौलाले। उनलाई मन्त्रीसरह सुरक्षाकर्मी दिने निर्णय पनि सिटौलाले नै गरेका हुन्।जुन व्यक्ति मुलुक विखण्डनको पक्षमा खुलेर लागेको छ, उसको सुरक्षालाई आफ्नो दायित्व मान्ने सिटौलाको निर्णय र नियतलाई के अब संसद्ले बहश गर्नु पर्दैन? के बाह्रबुँदेका रचयिता बाबुराम भट्टराईले पटकपटक सीके राउतपछि अमरेशकुमारलगायतका व्यक्तिहरूलाई संविधानसभा समितिको मञ्च प्रदान गर्नुमा कुनै नियत छैन?
विनाबहस ‘धर्म निरपेक्षता’ लाई ‘धार्मिक स्वतन्त्रता’ द्वारा विस्थापित गर्दैमा संविधान लेखन सहज तरिकाले अगाडि बढ्न सक्तैन। किन हिजो हिन्दु राज्य हटाइयो? किन धर्म निरपेक्षता ल्याइयो र त्यसलाई हटाउनुपर्ने परिस्थिति किन आयो, त्यसबारे खुला बहस सदनभित्र र बाहिर हुनैपर्छ।
‘धर्म निरपेक्षता’ लाई षडयन्त्रको हतियार बनाएको खुल्न गएपछि नेपालीहरू अहिले संगठित भएका हुन्। हिन्दु धर्मका नाममा संगठित हुँदा त्यसले अन्य धर्महरूमाथि कस्तो असर पार्ला या सामाजिक सद्भावमा के प्रभाव पार्ला, त्यसबारे आन्दोलनकर्ताहरू संयमित र सचेत हुनु जरुरी छ। तर हिन्दु धर्मलाई निशाना बनाई मुलुक विखण्डनको षडयन्त्रमा ०६३ यताका राजनीतिका मुख्य पात्रहरू लागेपछि यो समीकरणलाई अस्वाभाविक मान्न मिल्दैन।
तर धर्मको पक्षमा राजनीति गर्ने खुमबहादुर खड्कालगायतले एउटा कुरा बुझ्नैपर्छ -गणतन्त्र र धर्म निरपेक्षता’सँगै ल्याइएका हुन् षडयन्त्रकै शैलीमा। एउटा लादिनु ठीक र अर्को लादिनु बेठीक भन्नु राजनीतिक पाखण्ड र द्वैधचरित्र मानिनेछ। अथवा आफ्नो एजेन्डाको पक्षमा विदेशीहरूको निर्णायक भूमिकालाई स्वीकारेर राष्ट्रिय स्वाभिमान र स्वतन्त्रता अनि प्रजातन्त्रको लडाइँ लड्न र जित्न सकिँदैन।
सत्य र नैतिकतारहित आन्दोलनको सफलता क्षणिक मात्र हुन्छ। त्यसैले धर्म र राष्ट्रियताको पक्षमा आवाज या आन्दोलन उठाउँदा आफूलाई मन नपर्ने व्यक्ति या संस्थाको पक्षमा समेत बोल्ने हिम्मत गर्नुपर्छ। बीपी कोइराला, गणेशमान सिंह, सूर्यप्रसाद उपाध्याय, सुवर्णशमशेर र कृष्णप्रसाद भट्टराईले त्यही गरेका थिए।
धर्मको राजनीति या धर्म निरपेक्षताविरुद्धको राजनीति सम्भवतः यो रूप र आकारमा आउने थिएन, यदि विखण्डन र अराजकताले यो स्वरूप नलिएको भए। धर्म निरपेक्षतालाई धर्म परिवर्तनको अर्को स्वरूप मान्ने युरोपेली संघ र एउटा ‘डिजाइन’ अन्तर्गत गणतन्त्र र धर्म निरपेक्षताको पक्षमा उसँग सहकार्य गर्दै आएको भारतले पनि अब विधिवत् रूपमा नेपाली जनताको निर्णायक भूमिकालाई आह्वान गर्नुपर्ने बेला आएको छ।
तर त्योसँगै नेपाली राजनीतिक पात्रहरू, खासगरी बाह्रबुँदे र सोह्रबुँदेका पक्षधर नेतृत्व अझै अर्को कुरामा पनि स्पष्ट हुनु जरुरी छ। विनाबहस ‘धर्म निरपेक्षता’ लाई ‘धार्मिक स्वतन्त्रता’ द्वारा विस्थापित गर्दैमा संविधान लेखन सहज तरिकाले अगाडि बढ्न सक्तैन। किन हिजो हिन्दु राज्य हटाइयो?
किन धर्म निरपेक्षता ल्याइयो र त्यसलाई हटाउनुपर्ने परिस्थिति किन आयो, त्यसबारे खुला बहस सदनभित्र र बाहिर हुनैपर्छ। संविधान लेखनमा यी महत्‍वपूर्ण गतिविधिहरू ‘रेकर्ड’मा आउनैपर्छ। ०६३ यता जनतालाई बेवास्ता गरेर या उनीहरूलाई भूमिकाविहीन बनाइएर बाहिरी संरक्षणको एजेन्डाअन्तर्गत ल्याइएका परिवर्तनहरूको समीक्षाका लागि उपयुक्त वातावरण पनि तयार गर्नेछ, त्यस्तो बहस र सत्यलाई रेकर्ड गर्ने चलनले।

सम्भोग सुरु गर्नु अघि यौन उत्तेजना वढाउन गरिने विभिन्न यौन क्रियाकलाप प्राक्कक्रिडा (फोर प्ले) गर्ने गर्नु पर्छ। यौन क्रियाकलापलाई सुमधुर वनाउन गरिने कुनैपनि पूर्व क्रियाकलाप जस्तै रमाइलो वातावरणमा गरिने भोजन, प्रेमवार्ता, सृंगाररसयुक्त ठट्टालाई पनि प्राक्कक्रिडा भनिन्छ। तर कतिपय मानिसहरु एकैचोटी सम्भोग गर्छन। यसो गर्दा पुरुष तथा महिलाको यौनप्रतिक्रिया चक्रमा भएको भिन्नताले दुवैमा चरम यौन आनन्द पाउन गाह्रो हुन्छ। यौन सुख लिने क्रममा तालमेल मिल्दैन ।यथोचित प्राक्कक्रिडामा संलग्न हुदा यौन अनन्दलाई यसको चरम विन्दुमा पुर्याउन मद्दत गर्छ।प्राकक्रिडामा संलग्न हुदा एक अर्काको शरीर, उसका
संवेदनशिल अंगका वारेमा थाहा हुने मात्र होइन, दम्पतीवीच एक आपसमा कुराकानी हुने र एक अर्कालाई राम्ररी वुझ्ने अवसर पनि मिल्छ। आपसी समझदारी वढाउन मद्दत मिल्छ। यहि आपसी समझदारीले नै वैवाहिक जीवन उच्चतम रुपमा सफल हुन्छ। यसका लागि यौनप्रतिक्रिया चक्र र संवेदनशिल अंगका वारेमा थाहा हुनुपर्छ।
उत्तेजनात्मक अंगहरु व्यक्ति व्यक्तिमा केहि फरक पर्ने भए पनि यौनाङग, यौन वरिपरिको क्षेत्र, चाक, नितम्व, ओठ गर्दन, स्तन काखी, तिघ्रा, नाभी क्षेत्र केहि प्रमूख यौन संवेदनशिल क्षेत्र हुन्। यौनाङ्गको कुरा गर्दा पुरुष लिङ्ग जति महत्वपूर्ण छ, महिलाको भगांकुरलाई विर्सनुहुन्न। यौन सुखका लागि शारीरिक मात्र होइन मानसिक तयारी पनि आबश्यक पर्छ।

चरम सुख कसरी थाहा पाउने ?
मानव यौन प्रतिक्रिया चक्रका चारवटा चरण हुन्छन् । एक्साइटमेन्ट फेज, प्लाटो फेज, अर्गाजम फेज र रिजोलुसन फेज। एक्साइटमेन्ट फेज – यस उत्तेजनाको चरणलाई निरन्तरता दिए मानिस प्लाटो फेजमा पुग्छ। यो चरणमा यौन उत्तेजनाको मात्रा अझ वढ्छ। महिलाहरुमा यौनिद्धार अझै खुल्ने तथा यस वरिपरिको भाग फुल्ने हुन्छ। योनी वरिपरिको भाग यसरी वढ्ने भएका ले भंगकुर अलि भित्र दवेको जस्तो देखिन्छ। स्तनपान नगराएका महिलाहरुमा स्तनको आकार वढेको देख्न सकिन्छ। आधा भन्दा वढीजसो महिलाहरुमा अनुहार र शरीरको छाला रातो देखिन्छ। पुरुषले जस्ते यस चरणमा महिलाले पनि अनन्तरिक न्यानोपन तथा दवावको मह्सुस गर्छ। माशंपेशीहरुमा तनाव पैदा हुन्छ तथा रक्तचाप वढ्छ।

प्लेटो फेजमा भएको यौन स्टिमुलेसन निरन्तररुपमा भएमा चरम सुखको चरण (अर्गाजम फेज) मा पुगिन्छ । यो चरणमा वढ्दै गएको यौनतनावको उन्मोचन हुन्छ । यसको अवधि निकै छोटो हुने भए पनि मानव यौनजीवनमा यस चरणको विशेष महत्व छ। यस चरणमा मांसपेशीहरुमा निकै तनाव आउछ र खुम्चिने तथा खुल्ने हुन्छ। महिलाहरुमा पाठेघर तथा योनिको बाहिरी भाग एवं शरीरको तल्लो भागका मांसपेशीरु खुम्चने तथा फुक्ने हुन्छन्। पूर्णचरम सुख पाउदा यस्तो मांसपेशी खुम्चने, फुक्ने क्रम १० देखि १५ पटकसम्म हुन्छ। यस बेला जुन सुखानुभूति हुन्छ हामी त्यसलाई चरम सुख वा चरम स्वर्गीय आनन्द भन्छौं। यसपछि पुनः सबै कुरा सामान्य अवर्थामा आउने क्रम सुरु हुन्छ, जसलाई हामी रिजोलुसन फेज भन्छौं | अझै बुझ्नु भएन  भने यहाँ भिडियो हेर्नुहोस भिडियोमा सबै जानकारी गराएको छ |भिडियो हेर्नको लागि तलको लिंक या बक्समा क्लिक गरि हेर्नुहोस >>>>

बलिउडमा वास्तविक नाम परिवर्तत गरेर चर्चित भएका सेलीब्रेटी थुप्रै छन्। कतिले आफ्नै खुसीले नाम परिवर्तन गरेका छन् भने कतिले अरूको सल्लाहमा नाम परिवर्तन गरेका छन्। जानौं केही सेलिब्रेटी र तिनले नाम परिवर्तन गर्नुका रहस्य:

तुरकोट्टेबाट कैफ
कटरिना कैफको सुन्दरताबाट को मोहित नहोला ? १२ वर्षअघि चलचित्र बुमबाट बलिउडमा पाइला राखेकी कटरिनाको प्रेमसम्बन्ध, अभिनय र सुन्दरता सबैको चर्चा हुने गर्छ।

‘राजनीति’, ‘एक था टाइगर’, ‘धूम थ्री,’ ‘जिन्दगी ना मिलेगी दोबारा’लगायतका विभिन्न सफल चलचित्र दिएकी कटरिनाको खास नाम कटरिना तुरकोट्टे हो । तुरकोट्टे उच्चारण गर्न अप्ठ्यारो मानिएपछि उनले आफ्नो पछिल्लो नामलाई कैफ बनाएकी हुन्।

विशाल भाइ बाट अजय  बने 
अक्षयकै समकालीन अभिनेता अजय देवगणले पनि नाम परिवर्तन गरेरका हुन्। दिल्लीमा जन्मिएका उनको नाम विशाल विरु देवगण हो।उनका दाजु अनिल देवगण हिन्दी चलचित्रका निर्देशक हुन्। उनकी पत्नी काजोल मुखर्जीले पनि आफ्नो थर नेलेखेरै चर्चित बनिन्। सुरुमा अजयले पनि आफ्नो थर ‘देवगन’ लेखेका थिए। विवाहपछि परिवारजनको आग्रहमा सच्याएर ‘देवगण’ बनाएका हुन्।
शिल्पा बनिन् अश्‍विनी

सन् १९९३ मा बनेको चलचित्र बाजिगरबाट शिल्पा सेट्ठीले बलिउडमा पाइला राखेकी हुन्। यसअघि पनि उनले एउटा चलचित्रमा अभिनय गरेकी थिइन्। ‘गाता रहा मेरा दिल’ नामको त्यो चलचित्र प्रदर्शन भने भएन। शिल्पालाई बाजिगरले चिनायो।

१६ वर्षकै उमेरमा मोडलिङबाट ग्ल्यामर संसारमा प्रवेश गरेकी शिल्पाले किशोरावस्थामा आफ्नो नाम परिवर्तन गरेकी थिइन्। उनको नाम थियो अश्विनी सेट्ठी। उनले एक न्युमरोलोजिस्टको सल्लाहमा नाम परिवर्तन गरेकी हुन्।

राजीव हरिओमबाट अक्षय कुमार
अक्षय कुमारको एक्सन र संवाद बलिउडमा लोकप्रिय छ। पञ्जावको अमृतसरमा जन्मिएका ४७ वर्षीय यी अभिनेताको कुनै समय बलिउडमा अत्यधिक चर्चित स्टार राजेश खन्नाको परिवारसँग साइनो गाँसियो।

ट्विंकल खन्नासँग वैवाहिक जीवन सुरु गरेर राजेशलाई ससुरा बनाएका अक्षयको वास्तविक नाम राजीव भाटिया हो। अझ उनको पूरा नाम त राजीव हरिओम भाटिया हो।

अक्षय कुमारका रूपमा करियर सुरु गरेपछि उनले पनि पछाडि फर्केर हेर्नु परेको छैन। ससुराको ख्यातिको बिडो उनले थामेका छन्।

करणजितबाट सन्‍नी
भारतीय मूलकी क्यानेडेली पोर्न स्टार सन्नी लिओनले बलिउडका मूलधारमा आफ्नो पहिचान बनाइसकेकी छन्। पाँच दर्जनभन्दा बढी अश्लील चलचित्रमा अभिनय र त्यत्तिकै संख्यामा त्यस्ता चलचित्रको निर्देशन गरिसकेकी ३४ वर्षीया यी अभिनेत्री पञ्जावी मूलकी हुन्।

सन्नीका बाबु तिब्बतमा जन्मिएका थिए भने आमा हिमाञ्चलच प्रदेशमा। सन्नीको जन्म भने क्यानडामा भएको हो। उनको वास्तविक नाम करणजित कौर बोहरा हो तर नाम परिवर्तत गरेर सन्‍नी लिओन बनेकी उनले हलिउडका केही चलचित्र सानातिना र बलिउडका आधा दर्जन चलचित्रमा अभिनय गरिसकेकी छन्।

फरहानबाट जोन
मोडलिङबाट ठूलो पर्दाको चलचित्रमा प्रवेश गरेका जोन अब्राहमले सन् २००३ मा चलचित्र ‘जिस्म’बाट बलिउडमा पाइला राखेका हुन्। यो चलचित्रले उनलाई बलिउडमा प्रवेश मात्र गराएन उनको रोमान्टिक जीवन पनि सुरु गरायो। यही चलचित्रबाट अभिनेत्री विपाशा बसुसँग उनको प्रेम सुरु भयो।

तर यो सम्बन्ध लामो समय टिक्न चल्यो। करिब आठ वर्षपछि उनीहरूको प्रेम सम्बन्ध छुट्यो। जोनको वास्तविक नाम धेरैलाई थाहा नहुन सक्छ। उनको खास नाम फरहान थियो। उनले आफ्ना बाबु अब्राहम जोनको नामलाई उल्टो पाल्टो पारेर आफ्नो नामकरण गरेका हुन्।

नाम फेरेका अन्‍य हस्ती
अभिनेता रणवीर सिंहको पूरा नाम रणवीर सिंह भगवानी हो। यस्तै मिथुन दाको नामले चर्चित मिथुन चक्रवर्तीको वास्तविक नाम पनि गौरंग चक्रवर्ती हो। सुपरस्टार राजेश खन्नाले पनि आफ्नो नाम परिवर्तन गरेका हुन्।

उनको वास्तविक नाम जतिन खन्ना थियो। चर्चित अभिनेत्री रेखाको पूरा नाम भानुरेखा गणेशन हो। सन्नी देवलको पुरानो नाम अजयसिंह देवल हो भने बवि देवलको विजयसिंह देवल।

उनीहरूका बाबु धरमसिंह देवलले पनि नाम फेरेर धर्मेन्द्र बनेका हुन्। उता दक्षिणका सुपरहिरो रजनीकान्तले पनि नाम फेरेरै चर्चित बनेका हुन्।
उनको नाम हो शिवाजीराव गायकवाड। यसैगरी चर्चित अभिनेता देव आनन्दलाई धर्म देवदत्त शिरीमल आनन्द नाम लामो लाग्यो र बने देव आनन्द।

ब्रम्हचारी कौटिल्य जसलाई आज सबै दुनियाँले आचार्य चाणक्यको रुपमा चिन्ने गर्दछन्, उनले धर्मनीतिका साथै कूटनीति र राजनीतिको पाठ पूरै संसारलाई पढाएका छन् । आचार्य चाणक्यले आफ्नो नीतिमा यस्तो समस्याको बारेमा बताएका छन् जुसलाई संसारको सबैभन्दा ठूलो दुखको रुपमा लिन सकिन्छ । जब कुनै व्यक्तिलाई यदि सानो समस्या भएमात्र पनि उनले यसको दोष आफ्नो भाग्यलाई दिने गर्दछन् । भाग्य खराब हुनुको अर्थ उनको इच्छाअनुसारको काम नहुनु ।

जस्तो सोचेको छ, त्यस्तो नहुनु । तर आचार्यले तीन यस्ता स्थितीको बारेमा बताएका छन् जसले वास्तवमा नै भाग्य खराब भएको अनुभूती दिलाउँछ । मेहनतको फल दुश्मनको हात लाग्नुः कुनै व्यक्तिले मेहनत गरेर कमाएको धन उनको दुश्मनको हातमा परेको खण्डमा ती व्यक्ति बर्बाद हुने गर्दछ । किनभने उनको दुश्मनले त्यो धनलाई उनीविरुद्ध नै खर्च गर्ने गर्दछ । जसका कारण उनी पराजित हुनेछन् र आफ्नो परिवारको जीविका राम्रोसँग चलाउन सक्नेछैनन् । वृद्धावस्थामा श्रीमतीको मृत्युः कुनै व्यक्तिकी श्रीमतीको मृत्यु जवानीमा भयो भने उनले दोस्रो विवाह गर्न सक्छन् तर वृद्धावस्थामा श्रीमतीको मृत्यु हुँदा उनले सहि तरिकाले आफ्नो जीवन व्यतित गर्न सक्दैनन् । जुन एक दुर्भाग्यपूर्ण हुन्छ । यो नीति यस्तै प्रकारले महिलामा पनि लागू हुन्छ । कुनै दोस्रो व्यक्तिमा निर्भर रहनुः आचार्य चाणक्यले बताए अनुसार कुनै दोस्रो व्यक्तिमा निर्भर अर्थात कसैले र्दिको खाना आदि खाने गर्दछ भने उसको जीवन नर्क समान हुने गर्दछ । ती व्यक्तिको जस्तो नराम्रो भाग्य अरु कसैको हुँदैन । त्यसकारण व्यक्ति सधैं कर्मशील हुन आवश्यक छ ।

एजेन्सी । १९९३मा मुम्बईमा भएको अलग अलग बम विस्फोटका दोषी याकूब मेमनलाई विहीबार दिइएको फांसीपछि महाराष्ट्रको कोल्हापुरका दुई बहिनीलाई पनि फांसीमा चढाउने सम्भावना बढेको छ । भारतीय सञ्चारमाध्यमले जनाएअनुसार अब रेणुका किरण शिन्दे र उनकी बहिनी सीमा मोहन गवितलाई फांसीमा चढाइनेछ । यो घटनामा पहिलो फैसला अप्रिल २०१५मा भएको थियो । जबकि अर्काे अन्तिम फैसला अक्टुबर २०१५मा हुँदैछ । खबरअनुसार उनीहरुविरुद्ध अदालतमा डेथ वारन्ट (मृत्युदण्ड) जारि गरिएको छ । जसले फाँसी सजाय हुने सम्भावना धेरै छ । तल्लो अदालतले यसअघि मृत्युदण्डको प्रस्तावसहित माथिल्लो अदालतमा मुद्दा पठाएको थियो । यी दिदीबहिनीलाई तल्लो अदालतले यस्तो सजाँय वर्ष २००१मा सुनाइएको थियो । यी दुबैले मागेको माफीलाई पनि राष्ट्रपतिले २०१४मा अस्वीकार गरेका थिए ।

अपराधी दिदीबहिनी रेणुका र सीमामाथि आरोप थियो कि दुबै बहिनीले आफ्नी आमा अनजानाबाई गवितसँग मिलेर १३ बच्चाको अपहरण गरेका थिए । र उनीहरुलाई भीख माग्ने बाध्य पारेका थिए । जब यिनीहरुमा ९ बच्चा भीख मांग्न नसक्ने थिए र भीख माग्न मानेन् तब आमासँग मिलेर दिदीबहिनीले ती सबै बच्चाहरुको हत्या गरिदिए । मुद्दा चल्दैगर्दा आमा अनजानाबाईको मृत्यु भयो । अहिले यो मुद्दा सर्वाेच्च अदालतमा सुनुवाईको क्रममा छ । आगामी अक्टुबर २०१५मा फैसला हुने यो मुद्दामा दुबै बहिनीलाई फाँसी सजायँ हुने सम्भावना प्रबल छ । किनकि उनको मृत्युदण्ड सजाय माफी राष्ट्रपतिले समेत अस्वीकार गरिसकेका छन । जसका कारण पनि अदालतले सिधै फाँसी सजाँय सुनाउनेछ । भिडियो हेर्नको लागि तलको लिक या बक्समा क्लिक गरि हेर्नुहोस >>>>

काठमाडौं । ‘ब्ल्याक होल’ । अन्तरिक्षमा जे–जति र जसलाई पनि आहारा बनाउने र जति खाए पनि नअघाउने ‘अन्तरिक्षको एक दानव’का रुपमा परिचित ।

त्यसले आफू नजिक आएका तारा, ग्रहलगायत अन्तरिक्षका सबै वस्तुहरु, यतिसम्म कि प्रकाशलाईसमेत निलिदिन्छ भन्छन् वैज्ञानिकहरु । अनि, पृथ्वीलगायत अन्य सबै ग्रहहरु पनि ब्ल्याक होलको मुखमा पुग्नेछन् र भविष्यमा कुनै दिन यो कुरा यथार्थमा परिणत हुनेछ भन्नेमा वैज्ञानिकहरु विश्वस्त छन् ।

उनीहरुका अनुसार अमेरिकी अन्तरिक्षमा टेलिस्कोप ‘हब्बल’ले अन्तरिक्षमा वृश्चिक तारामन्डलको बाटो हुँदै सूर्यतर्फको दिशामा आउँदै गरेको एक ब्ल्याक होललाई ठम्याएको छ । हाम्रो आकाशगंगा तारापुञ्जमा त्यस्ता धेरै ब्ल्याक होलहरु रहेको र तिनीहरुले तारापुञ्जको ० दशमलव १ प्रतिशत भाग ओगटिरहेको कुरा वैज्ञानिक तथ्य नै रहेको छ ।

वैज्ञानिकहरुका अनुसार सूर्यतर्फ लम्कँदै आइरहेको ‘GROJ 11655-40′ नामक ब्ल्याक होल ६ हजार प्रकाश वर्ष अर्थात् ३ लाख किलोमिटर टाढा रहेको छ । यो प्रतिघन्टा ४ लाख किलोमिटरको गतिमा अगाडि बढिरहेको छ । यो ब्ल्याक होल जब सूर्य नजिक आइपुग्छ, तब निश्चित छ, यसले सूर्यलाई निल्नेछ । यसले सूर्यबाहेक पृथ्वीलगायत अन्य सबै ग्रहहरुसमेतलाई निल्ने कुरामा कुनै शंका छैन । हब्बल टेलिस्कोपबाट अन्तरिक्षको अध्ययन गरिरहेका वैज्ञानिकहरु अहिले यो निष्कर्ष निकालिरहेका छन् ।

तर, मानवजातिलाई त्यस ब्ल्याक होलबारे अध्ययन गर्न अझै करौडौं वर्षको समय बाँकी नै छ । ब्ल्याक होल अचम्मको मात्र होइन, रहस्यमय पनि छ । वैज्ञानिकहरुले यसबारे निरन्तर अध्ययन गरिरहेका छन् ।

वैज्ञानिकहरुका अनुसार ब्ल्याक होल चरम गुरुत्वबल भएको वस्तु हो । जसको सीमाभित्र पर्दा प्रकाशसमेत बाहिर निस्कन सक्दैन । त्यसकारण ब्ल्याक होल अदृश्य हुन्छ । यो त्यस्तो बिन्दू हो, जहाँबाट कोही पनि फर्कंदैन । त्यसैले यो अन्तरिक्षमा रहेको गरुत्वाकर्षणीय भुमरी हो, जसको पिँध हुँदैन र यसमा कुनै वस्तु खस्दा त्यसले कहिल्यै सतह भेट्दैन ।

यसले गर्दा यसमा खसेको वस्तु त्यस भुमरीबाट बाहिर निस्कने सम्भावना कहिल्यै रहँदैन । (एजेन्सी) भिडियो हेर्नको लागि तलको लिंक या बक्समा क्लिक गर्नुहोस >>>

काठमाडौंको चोभारमा रहेको मोडर्न इन्डियन स्कूलले तीन महिनाअघि ६९ जना शिक्षकलाई निष्कासन गर्यो । त्यसबेलादेखि अहिलेसम्म मोडर्न इन्डियन स्कूलका शिक्षकहरु गेटमा धर्ना दिँदै आएका छन् । उनीहरुका माग अस्वभाविक छैनन । आफूमाथि भएको श्रम शोषणको कुरा उनीहरुले उठाएका छन् । उनीहरुले नेपालको शिक्षा ऐन, शिक्षा नियमावली र श्रम ऐन अन्तर्गत रहेर उठाएका मागहरु मोडर्न इन्डियन स्कूलले बिभिन्न शक्ति केन्द्रहरुको आडमा जवरजस्त दबाउन लागिपरेको छ । आफ्नो अवैध कार्य जोगाउनका लागि मोडर्न इन्डियन स्कूलको व्यवस्थापनले शक्तिकेन्द्रहरुको प्रयोग आजदेखि होइन, आजपर्यन्त गर्दै आएको छ । नेपालमा अवैध रुपमा चलेको मोडर्न इन्डियन मात्र होइन, थुप्रै विद्यालयहरु छन् जसले राज्यलाई ठाडो चुनौती दिइरहेका छन् ।

२०६९ साल भदौ २६ गतेका दिन ललितपुरको जाउलाखेलस्थित दयानन्द एंग्लो वैदिक सुशिल केडीया विश्वभारती उच्चमाध्यमिक विद्यालयले दुई जना शिक्षकहरुलाई निस्काशन ग¥यो । ती शिक्षकहरुले विद्यालय नेपालको शिक्षा ऐन बमोजिम चल्नु पर्ने, राज्यलाई राजश्व तिर्नु पर्ने, शिक्षकहरुको पेशागत सुनिश्चितता हुनु पर्ने र शिक्षकहरुको पेशागत युनियन खोल्न पाउनु पर्ने माग राखेका थिए । विद्यालयबाट निस्काशित भइसकेपछि उनीहरु निजी विद्यालय संचालकहरुको संस्थाहरु, जिल्ला शिक्षा कार्यालय, ललितपुर धाए । यी संस्थाहरुको दर्जनौं पटक संयुक्त बैठक बस्यो । जिल्ला शिक्षा कार्यालय ललितपुरले शिक्षकहरुलाई पुवर्बहाली गर्नकालागि डिएभीलाई लिखित पत्र पठायो । तर उक्त विद्यालयले जिल्ला शिक्षा कार्यालय ललितपुरको उक्त पत्रको बेवास्ता मात्र गरेन कि उल्टै अर्को एक जना शिक्षकलाई पनि निस्काशित ग¥यो । उक्त मुद्दा नेपालका शिक्षकहरुको संगठनको केन्द्रमा आइपुग्यो । विद्यालयका मालिक, प्याब्सन, हिसान, अभिभावक संघ र शिक्षक संगठनहरुका बीचमा छलफल भए । तर दयानन्द एंग्लो वैदिकल (डिएभी) सुशिल केडीया विश्वभारतीविद्यालयका मालिकले शिक्षकका मागहरु पूरा गर्न तयार भएनन् । शिक्षकहरुलाई पुनर्बहाली गर्न पनि तयार भएनन् । त्यसपछि उक्त विद्यालयका मालिक माग पूरा गर्न किन तयार छैनन् त भन्ने खोजी हुन थाल्यो ? यसको खोजी पनि शुरु भयो । यसरी खोजका विषयहरु त्यस विद्या – डिएभी नामका दुईवटा विद्यालय छन् । एउटा डिएभी सुशिल केडीया विश्वभारती र अर्को डीएभी रुक्मिणी । यी विद्यालयहरुमा उच्चमाध्यमिक शिक्षा परिषद्को सम्बन्ध मात्र छ । यो बाहेक त्यस विद्यालयले भारत सरकारद्वारा सञ्चालित माध्यमिक शिक्षाको केन्द्रीय बोर्ड (CBSE-Central Board Of Secondary Education), भारतीय माध्यमिक शिक्षा प्रमाण पत्र (ICSE-Indian Certificate of Secondary Education), इन्दिरा गान्धी खुला विश्वविद्यालय (IGOU-Indira Gandhi Open University) र राष्ट्रिय खुला विद्यालय संस्था (NIOS-National Institute Of Open School) हरुको सम्बन्धन लिएको छ । जबकी नेपालको शिक्षा ऐनमा नेपाल भित्र यसरी विदेशी सम्बन्धन लिन पाउने प्रावधान छैन । शिक्षा ऐनको “(८) उपदफा (१), (२) र (३) मा जुनसुकै कुरा लेखिएको भएता कुनै कुनै विदेशी शिक्षण संस्थासँग सम्बन्धन गर्ने गरी कसैलाई पनि विद्यालय खोल्न अनुमति वा स्वीकृति दिइने छैन ।” भनिएको छ । यसको साथै शिक्षा नियमावलीको ४४, उपदफा ८मा “विद्यालयले नेपाल सरकारबाट स्वीकृत पाठ्यक्रम र पाठ्यपुस्तक लागु गर्नुपर्दछ ।” भनिएको छ । त्यसैले पहिलो कुरा त नेपालमा माथि उल्लेख गरिएका कुनैपनि बोर्डहरुको सम्बन्ध प्राप्त विद्यालय सञ्चालन गर्न पाइदैन । दोस्रो कुरा नेपाल सरकारको स्वीकृत बिना कुनै पनि पाठ्यपुस्तक र पाठ्यक्रम लागु गर्न पाइदैन । सीबीएसई र आईसीएसई भारतीय बोर्डहरु भएकाले उक्त बोर्डको विद्यालयतहका सामाजिक शिक्षाको पाठ्यपुस्तकमा राखिएको पाठ र पाठयांशहरुमा भारतीय राजनीति, संस्कृति, इतिहास र भूगोल सम्बन्धि जानकारी राखिनु अस्वभाविक होइन । अहिले नेपालमा सञ्चालित र सीबीएसई र आईसीएसई बोर्ड अन्तर्गतका नेपाल सरकारसँग सम्बन्धन नलिएका रुपिज इन्टर नेशनल, चाँद बाग, राई, आलोक विद्याश्रम, दिल्ली पब्लिक, मोर्डन इण्डियन, डिएभी सुशिल केडिया, डिएभी रुक्मिणी, नेपाल भारत मैत्री विद्याश्रम नामका अधिकांश विद्यालयहरुमा पढाउनका लागि भनेर तिनै बोर्डहरुको पाठ्यक्रमका आधारमा रत्न संसार प्रकाशनले विभिन्न कक्षाको इन्टिग्रेटिड सोसल स्टडिज्, माई बिग बुक अफ सोसल स्टडिज् जस्ता सामाजिक विज्ञानका पुस्तकहरु तयार पारी प्रकाशित गरेको छ । सीबीएसई र आईसीएसई भारतीय बोर्डहरु भएकाले र तिनीहरुकै सम्बन्धका आधारमा भारतका लागि पाठ्यपुस्तक तयार पारिने भएकाले त्यहाँ पढाइने पाठ्य सामग्रीहरुमा ‘हाम्रो सुन्दर देश भारत, हाम्रो देशका राष्ट्रपिता बापु(महात्मा गान्धी), हाम नेताहरु जवहरलाल नेहरु, राजेन्द्रप्रसाद, डक्टर अम्बेड्कर जस्ता पाठ राखिनु, उनीहरुका जीवनी र परिचयहरु यी पाठ्यपुस्तकहरमा राख्नु अन्यथा होइन । यसै सन्दर्भमा कक्षा २ को माई बिग बुक अफ सोसल स्टडिज्मा “हाम्रा राष्ट्रिय चिन्हहरु”को शिक्र्षकमा राष्ट्रिय जनावर बाघ, राष्ट्रिय चरा मयूर, राष्ट्रिय झण्डा तिरङ्गा, राष्ट्रिय फूल कमल, चार वटा सिंह, अशोकको चक्र अंकित र सत्य मेव जयते लिखित राष्ट्रिय प्रतिक, राष्ट्रिय गान जन गण मन ..का परिचय राखिएको छ । रबिन्द्रनाथ टैगोरले तत्कालिन बेलायती महारानी भिक्टोरियाको प्रशंसामा लेखिएको ‘जन गण मन अधिनायक भारत है भाग्य विधाता’ भारतको राष्ट्रिय गान हुन सक्दैन भन्ने विरोधका स्वरहरु भारतमा नै उठिरहेको छ । -

(लाै याे हेर्नुस: सीबीएसईकाे कक्षा ६ को इन्टिग्रेडेड सोसल स्टडिज् बुक ६ को पृष्ठ संख्या ४५ लाइ स्क्यान गरी यहाँ राखिएकाे हाे । याे पाठ पाठ्यक्रम पढाइ हुने काठमाडौंका सबै स्कूलहरुमा पढाइ हुन्छ)

यी पाठहरु नेपालका बालबालिकाहरुलाई पढाउनु कति उचित हो ? विना रोकतोक नेपालमा गैरकानूनी रुपमा यी बोर्डहरुलाई सञ्चालन हुन दिनु, यहाँका बालबालिकालाई यस्ता पाठहरु पढाउनुले हामीले हाम्रा भविष्वको दिमाग के भर्दैछौं । उनीहरुको कलिलो मनोविज्ञानमा के असर पार्दैछौं ? राम्रो र स्तरीय शिक्षा दिने नाममा बालमनोविज्ञानमा नकारात्मक विकास र राष्टघातले प्रवेश पाउँदै गर्दा हामी कसकालागि, कस्तो जनशक्ति उत्पादन गर्दैछौं ? राजधानीको मुटुमा नै यसरी नेपाल र नेपालीमाथि आँच आउने कुकर्म गर्दा नजरअन्दाज गर्ने राज्यलाई के भन्ने ? दुखको कुरा त यस्ता विद्यालयहरु नेपाली भनिने पुँजीपतिहरुले खोलेका छन्् । उनीहरु कुनै न कुनै राजनीतिक पार्टीसँग आबद्ध र संरक्षणमा रहेका छन् । अर्को दुखको कुरा, यस्ता विद्यालयहरुमा नेपालका धनीमानी, उच्चकोटिका पत्रकार, उद्योगपति, माथिल्लोतहका नोकरशाहका बालबालिकाहरु पढ्दछन् । यत्ति मात्र होइन कि सबै बालबालिकाले समान शिक्षा पाउनु पर्दछ, स्तरीय, जीवनोपयोगी, देशभक्तिपूर्ण शिक्षा पाउनु पर्दछ भनी वकालत गर्ने अभिभावकहरुका छोराछोरीहरु पनि पढ्दछन् ।

भारतले बेलाबखतमा बुद्धको जन्मस्थानलाई लिएर भ्रामक प्रचार गरिराखेको छ । उसले नेपालको लुम्बिनीसँगको भारतीय सीमानामा नै जोडेर अर्को लुम्बिनी बनाएको छ । बुद्ध भारतीय नागरिक रहेको र उनी जन्मिएको भूमि लुम्बिनी भारतमा पर्दछ भनी प्रमाणित गर्नका लागि विद्युतीय सञ्चार माध्यम, बलिउडमा निर्मित चलचित्र, विद्यालयहरुमा पढाइने पाठ्यपुस्तक, साधुसन्तहरुको प्रवचनलाई समेत उपयोग गरेको छ । उसले बलिउडले बनाएको चाँदनी चौक टु चाइना नामक चलचित्रको मुख्य नायकको मुखबाट नै “लुम्बिनी भारतमा पर्दछ ।” सम्बाद ओकल्न लगायो । २०६९ माघ ३ गतेका दिन नेपालका पर्यटन मन्त्री पोष्टबहादुर बोगटीलाई लुम्बिनीमा बोलाएर “लुम्बिनी भारतमा पर्दछ । र, बुद्ध भारतमा जन्मिएका हुन् ।” भनी भारत सरकारले तयार पारेको “दी पाथ” नामक किताव नै हातमा थमाइ दिएको थियो । नेपाल सरकारका मन्त्रीकै हातमा यसरी भारतले लुम्बिनी र बुद्धलाई भारतीय भएको दावी गर्दा मन्त्रीज्यूले अहिलेसम्म पनि कुनै प्रतिक्रिया जनाएका छैनन् ।

राजधानीका विभिन्न भागहरुमा बिपसेना केन्द्रहरु खोलिएका छन् । शिवपुरी, ज्योति भवनकान्तिपथ लगायतका स्थानहरुमा त्यहाँ दश दिनसम्म मौन ध्यान राखिने गरिएको छ । प्रत्येक दिन एक घण्टा एस.एन. गोयन्काको हिन्दी वा अंगैजी माध्यमका प्रवचन श्रव्यदृश्य मार्फत प्रसार गरिन्छ । यो ध्यान बुद्ध धर्ममा आधारित छ । उनको दश दिनको प्रवचनका दशवटै श्रृंखलामा भगवान बुद्धको जन्म भारतको लुम्बिनीमा भएको सम्बाद सुन्न पाइन्छ (यसकाे भिडियाे युटुबमा समेत हेर्न सकिन्छ) नेपालका खातापिता, यहाँका राजनीतिक नेता, ठूला व्यापारीहरुले मन शान्त पार्न बिपसेना ध्यान गर्ने गरेका छन् । ताजुवको कुरा त्यहाँ सहभागि हुने कुनै महानुभावहरुले अहिलेसम्म यी कुरा बाहिर ल्याएका छैनन् ।

२०४९ साल माघ १६ गते तदनुसार सन् १९९३, जनवरी २९ का दिन डिएभी सुशिल केडीया विश्वभारती विद्यालयको स्थापना भएको । अहिले त्यो विद्यालय सञ्चालनमा आएको बीस वर्ष पुगेर एक्काइस वर्ष लाग्यो । डीएभी जस्तै माथि उल्लेख गरिएका विद्यालयहरुले वर्षौंदेखि राजधानीमा यस्ता विद्यालयहरुका बालबालिकाहरुलाई पढादैं आइरहेको कक्षा ६ को इन्टिग्रेडेड सोसल स्टडिज् बुक ६ को पृष्ठ संख्या ४५ को “नयाँ विचारको विकास” पाठको प्रथम र द्वितीय हरफमा “लगभग इसा पूर्वको छैठौं शताब्दीमा, झण्डै २५०० वर्ष अगाडि, भारतमा दुई जना महान् मानवहरुको जन्म भएको थियो । तिनीहरु गौतम बुद्ध र महाबीरा भर्दमन थिए । तिनीहरुका शिक्षाहरुले बौद्ध र जैन धर्मको जन्म दिएका थिए ।

गौतम बुद्धको नामबाट बौद्ध धर्मको नाम राखियो । उनको वास्तविक नाम सिद्धार्थ थियो । उनी लुम्बिनीमा जन्मिएका थिए ।” भनी पढाइराखिएको छ । यति मात्र होइन कि कञ्चनजङ्घा हिमाल भारतीय हिमालय श्रृंखलामा पर्दछ भनी पनि पढाइएको छ । “अन्नपूर्ण र कञ्चनजङ्घा हिमाल गंगा र ब्रह्मपुत्र नदीको उद्गम हिमनदी रहेको हिमाली श्रृंखलामा पर्दछन्” भनिएको छ । बिसौं बर्षदेखि यस्ता पाठहरु पढाइदासम्म पनि यहाँको सरकार, शिक्षा मन्त्रालय मौन छन् । यसरी मौन बस्नु कुनै चासो नदेखाउनुको पछाडिको नियत के हो ? हामीले के पढिराखेका छौं, के पढाइराखेका छौं र के अनुगमन गरिराखेका छौं ?

२०६० कात्तिक २१ मा तत्कालीन प्रधानमन्त्री सूर्यबहादुर थापा र उनका समकक्षी भारतीय प्रधानमन्त्री अटलबिहारी बाजपेयीबीच ३ करोड रुपियाँसम्मका “साना परियोजना” नेपाल सरकारको सहमति बिना नै भारतीय दूतावासमार्फत खर्चगर्न सक्ने सहमित भएको थियो । त्यो सीमा २०६५ सालमा अर्थमन्त्री डा. बाबुराम भट्टराईले ५ करोड पु¥याएका थिए । यसै सहमितलाई आधार मानेर भारतका राजदूतहरु नेपालको हिमाल, पहाड र तराई जहाँतहीं विद्यालय भवनको सिलन्यास र उद्घाटन गर्दै हिड्दछन् । भारतका राजदूतहरु यस्ता कार्याक्रमहरुमा विद्यालयको उद्घाटन मात्र गर्दैनन् कि कसको सरकार बनाउने र कसको सरकार ढाल्ने भन्ने सम्मका भाषण दिंदै हिड्दछन् । मुलतः नेपालका हिमाली क्षेत्रहरुमा तिब्बत विरोधी गतिविधिहरुका आधार पनि तयार पार्दछन् ।

शिक्षाका माध्यमद्वारा भारतमा अरु पनि गतिविधि हुने गरेको छ । नेपालका बिग हाउसबाट सञ्चालिलत ब्रोडसिप दैनिक पत्रिकामा जनवरी २५ र २६ गते एभरेष्ट होटलमा प्रिमियर स्कूल्स् एक्जिभिजन भनेर शैक्षिक मेलाको आयोजनाको विज्ञापन गरिएको थियो । यस्ता मेलाहरु यहाँका महंगा होटेलहरुमा हुने गरेका छन् । विभिन्न आकर्षणहरु देखाएर हजारौं नेपाली विद्यार्थीहरुलाई बस चढाएर भारत लगिने गरिएको छ ।

यी सबै घटनाहरुले नेपालमा शिक्षाका माध्यमद्वारा भारतीय हस्तक्षेपलाई पुस्टि गर्दछ । नेपालमा भारतीय पाठ्क्रम र पाठ्यपुस्तक पढाइ हुन्छ, नेपाली राष्ट्रियता विरोधी पाठ्यपुस्तक र पाठ्यपुस्तक पनि पढाइन्छ भनी शिक्षा मन्त्रालयमा ज्ञापन पत्र बुझाएपछि शिक्षा मन्त्रालयले जिल्ला शिक्षा कार्यालय ललितपुरलाई डिएभीलाई तत्कालै कार्वाही निर्देशन ग¥यो । तर डिएभीले जिल्ला शिक्षा कार्यालयको चिठ्ठीसम्म बुझेन । यिनै समचारहरुलाई आधार मानेर प्रधानमन्त्री कार्यालयले पाठ्यक्रम विकास केन्द्रलाई कार्वाही गर्न निर्देशन दिंदा पनि अहिलेसम्म केही हुन सकेको छैन । शिक्षा मन्त्रालयका सहप्रवक्ताले यी विद्यालयहरु नेपाल सरकारमा दर्ता नभएको, आज भन्दा पाँन वर्ष अगाडि विद्यालय बन्द गर्न निर्देशन गर्दा पनि नटेरेको, अब शिक्षा मन्त्रालयले गर्ने यत्ति नै हो अब सिधै गृहमन्त्रालयले हस्तक्षेप गर्नुपर्दछ । पुलिसले गिरफ्तार गर्नुपर्दछ भनेका छन् ।

यिनै सवालहरुलाई लिएर आन्दोलन गर्दा यहाँका ठूला पार्टीहरु पनि प्रभावित हुन पुगे । तमलोपाको केन्द्रीय नेता वार्ताका लागि प्रतिनिधि भएर आए । नेपाली काँग्रेसका सभापति सुशिल कोइरालाले फोन नै गरे । भारतीय राजदूत जयन्तप्रसादले विद्यालयका फाइल बोकेर शिक्षा मन्त्रालय धाइरहेका छन् । डिएभीका मालिक अनिल केडिया विभिन्न राजनीतिक पार्टी कार्यालय, नेताहरुका घर धाउने गरेका छन् । भारतीय पत्रपत्रिकाले नेपालमा भारतीय विद्यालयहरु सञ्चालन बन्द भएको समाचार दिन थालेका छन् । अहिलेसम्म भएका घटनालाई लिएर नेपालका बिग हाउसका सञ्चार माध्यमहरुले समाचार प्रसारण गरिराखेका छैनन् । अनिल केडीया आफैले समाचार प्रशारण गरेमा विज्ञापन नदिने धम्कि दिएका छन् ।

नेपालीमा एउटा उखान छ “जसको सिता खाई, उसकै गीत गाई” । भारतमा र भारतीय शिक्षा लिने मान्छेको मनोविज्ञान कस्तो बन्दछ भन्ने कुराको ज्वलन्त उदाहरण वर्तमान प्रधानमन्त्री बाबुराम भट्टराई हुन् । रुड्कीमा अध्ययन छात्रावृत्ति पाएका बाबुराम भट्टराईले पछिल्लो क्रममा जवहरलाल नेहरु विश्वविद्यालयबाट विद्यावारधी गरेका हुन् । मेधावी बाबुरामले अहिले भारतसँग बिप्पा गर्नु, नेपालको एक मात्र अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल लगायत १५ वटा विमानस्थलहरुको व्यवस्थापन, संरक्षण र सुरक्षाको जिम्मा भारतीय कम्पनीलाई दिन तयार हुनु, दिनदिनै जंगेपिलर भारतीय पक्षद्वारा सारिदैं गर्दा पनि वेवास्ता गरिनु उनी भारतमा दीक्षित भएको परिणाम पनि हो । भारतमा शिक्षित र दीक्षित हुने गरेका नेपाली नेताहरुको दुईवटा ध्रुव बनारस र जवाहरलाल नेहरु विश्वविद्यालयमा जेएनयुले नै उछिनेको देखिएको छ ।

शिक्षा भनेको अधिरचना हो । चेतना हो । चेतना नै गलत भएपछि मान्छे कस्तो बन्दछ स्पष्ट नै छ । नेपालका बालबालिकालाई भारतीय संस्कार, संस्कृति र राष्ट्रियताको चेतना दिएपछि राज्यको अधिरचनामा प्रभाव पार्न सकिन्छ भन्ने हेतुले यहाँ खूललारुपमा भारतीय पाठ्यपुस्तक पढाउन छुट दिएको हुनु पर्दछ । आर्थिक, सामाजिक, भौगोलिक र राजनीतिकरुपमा भारतीय हस्तक्षेप इतिहासमा नै सबैभन्दा बढी यो कालमा छ । शिक्षा क्षेत्रबाट पनि यसलाई प्रभाव पार्न सकियो भनें भारतीय प्रभावलाई अझ सवल बनाउन सहज र सरल हुन्छ भन्ने धारणा बनेको हुनु पर्दछ । त्यसैले समयमा नै यस्ता गतिविधिको विरोध गरिएन भनें हामीसँग पछुताउनु बाहेक अरु केही रहने छैन । साभार ननस्टप खबर बाट  भिडियो हेर्नको लागि यहाँ तलको लिंकमा क्लिक गर्नुहोस >>>>

विशेषगरी गर्मीमा तराईमा देखिने ब्यान्डेड करेत जातका सर्पहरु आहाराको रुपमा अन्य सर्प खोज्दै जमिनमा देखापर्छन्। सर्पले सर्प खाँदाएउटा सर्पले अर्को सर्पलाई कसरी आफ्नो आहारा बनाउँदोरहेछ?
घर छेउमा देखिएको दुईवटा सर्पको भिडन्तलाई बीबीसीका उमाकान्त खनालले तस्वीरमा यसरी उतारेका छन्।

भिडियो लागि तलको लिक या बक्समा क्लिक गरि यो सर्प निल्दै गरेको भिडियो हेर्नुहोस >>>

काठमाडौं, श्रावण १५ । अर्बौ रुपैयाँ ठगी गरेर फरार रहँदै आएका युनिटी लाइफ इन्टरनेसनलका मुख्य सन्चालकद्धय विष्णु क्षेत्री र कृष्ण क्षेत्री पक्राउ परेका छन् ।

नेपाल प्रहरीले ‘रेड कर्नर नोटिस’ जारी गरेका क्षेत्री दाजुभाइलाई महानगरीय प्रहरी अपराध महाशाखाको टोलीले कञ्चनपुरको गड्डाचौकीबाट पक्राउ गरेको हो । महानगरीय प्रहरी आयुक्त कार्यालयमा शुक्रबार पत्रकार सम्मेलन गरी प्रहरीले पर्वत घर भएका र लामो समयदेखि फरार रहँदै आएका क्षेत्री दाजुभाइलाई सार्वजनिक गरेको हो ।

नेटवर्किङ व्यवसायको नाममा गैरकानुनी रुपमा बैंकिङ, इन्स्योरेन्सलगायतका आर्थिक गतिविधि सन्चालन गरेर तीन लाख ६६ हजारभन्दा बढी सर्वसाधारणबाट तीन अर्ब ७९ करोड रुपैयाँभन्दा बढी ठगी भएको खुलासा भएपछि सरकारले चार वर्षअघि युनिटी लाइफमाथि प्रतिबन्ध लगाएको थियो ।

युनिटीमाथि प्रतिबन्ध लगाएलगत्तै क्षेत्री दाजुभाइलगायत सो संस्थाका सन्चालकहरु फरार भएका थिए । क्षेत्री दाजुभाइविरुद्ध ललितपुर जिल्ला अदालतले जनही ३ वर्ष कैद र एक करोड रुपैयाँभन्दा बढी जरिवाना तथा बिगो भराउने फैसला गरेको थियो ।

केही समयअघि कृष्ण क्षेत्रीले आफ्ना सहोदर भाइ तथा युनिटी लाइफका प्रबन्ध निर्देशक विष्णु क्षेत्रीको गोली हानी हत्या भएको भन्दै फेसबुकमार्फत् लाससहितको झुठो प्रचारसमेत गरेका थिए ।

यसअघि नै पक्राउ परेका युनिटी लाइफका अध्यक्ष काशीराम गुरुङ जेलमा रहेका छन् । युनिटीले ठगी गरेका हजारौं सर्वसाधारणले विभिन्न जिल्लामा उजुरी दिएपनि उनीहरुको सुनुवाइ भएको छैन । भिडियो हेर्नको लागि तलको लिंक या बक्समा क्लिक गरि भिडियो हेर्नुहोस >>>

काठमाडौं, श्रावण १५ । विश्व क्रिकेट लिग च्याम्पियनसीपअन्तर्गत् आफ्नो दोस्रो खेलमा नेपालले खराब ब्याटिङ गरेको छ ।

स्कटल्याण्डमा शुक्रबार टस हारेर ब्याटिङको निम्तो पाएको नेपालले सबै विकेट गुमाउँदै १ सय ६७ रन मात्रै बनाउन सक्यो । नेपालका प्रमुख ब्याट्स म्यानहरु पुनः एक पटक असफल हुँदा नेपाल झिनो योगफलमै खुम्चिएको हो ।शरद भेषावकरले सर्वाधिक रन बनाएको नेपाली इनिङमा बसन्त रेग्मीले १९ तथा अभिनाश कर्णले रन जोडे ।यस्तै, ज्ञानेन्द्र मल्ल, प्रदीप ऐरी र पृथु बास्कोटाले समान १६–१६ रनको योगदान गरे ।

प्रतियोगिताअन्तर्गत् पहिलो खेलमा शतक प्रहार गरेका अनिल मण्डल पनि ९ रनमै पेवेलियन फर्किए । कप्तान पारस खड्काले १०, सोमपाल कामीले ७ रन मात्र जोड्न सके ।नेपाललाइ सस्तैमा समेट्ने क्रममा स्कटल्यान्डका अलास्डेर इभान्सले ३ विकेट लिए ।अन्तर्राष्ट्रिय क्रिकेट परिषदको एक दिवसीय ढाँचाको यो प्रतियोगितामा पहिलो पटक सहभागिता जनाइरहेको नेपाल पहिलो जितको खोजीमा छ । यसअघि, बुधबार राति भएको खेलमा नेपाल ३ रनको झिनो अन्तरमा पराजित भएको थियो ।

८ राष्ट्र सहभागी विश्व क्रिकेट लिग च्याम्पियनसिपमा नेपाल र स्कटल्यान्ड दुबै पहिलो चरणका खेल खेलिरहेका छन् । दुई वर्षसम्म सन्चालन हुने लिगमा प्रत्येक राष्ट्रले एक अर्कासँग ‘होम एन्ड अवे’ गरी २–२ खेल खेल्ने छन् ।

प्रतियोगितामा नेपाल र स्कटल्यान्डसँगै नामिबिया, पपुवा न्युगिनी, हङकङ, युएई, केन्या र नेदरल्यान्ड्स सहभागी छन् । -

काठमाडौं, साउन १३: कुमाल समुदायले बुधबार सामान्य प्रशासन मन्त्री लालबाबु पण्डित कुमाल लाई बधाई तथा सम्मान गरेको छ ।कुमाल समुदायको तर्फबाट इतिहासमै पहिलो पटक राज्यको उच्च तह मन्त्रिमण्डल पुग्न सफल भएकोमा सामान्य प्रशासन मन्त्री लालबाबु पण्डित कुमाललाई सम्मान गरेको समाचार डिजिटल दैनिकले खबर छापेको छ |

नेपाल कुमाल समाज सुधार समितिका अध्यक्ष नरेन्द्रमान मुखिया कुमालले मन्त्री पण्डितलाई सम्मान पत्र प्रदान गरेका थिए । कार्यक्रममा बोल्दै मन्त्री पण्डितले नागरिकता लिदैमा कुनै पनि व्यक्ति देशको नागरिक हुन नसक्ने र नागरिक हुनको लागि देश भक्त हुनु पर्ने बताए ।

कुनै पनि नेता, कर्मचारीहरुमा देश भक्त छैन भने तिनीहरु नेपालका नागरिक होईनन् । भाषणकै क्रममा मन्त्री पण्डितले भने, ‘देश टुक्रयाउँछु भन्नेहरुको टाउको पनि टुक्रिन सक्छ ।’ भिडियो हेर्नको लागि तलको लिंक या बक्समा क्लिक गर्नुहोस >>>

१५ साउन, काठमाडौं । अर्बौ रुपैयाँ ठगी गरेर फरार भएका युनिटी लाइफ इन्टरनेशनलका सञ्चालक विष्णु क्षेत्री र कृष्ण क्षेत्री पक्राउ परेका छन् । महानगरीय प्रहरी अपराध महाशाखाको टोलीले क्षेत्री दाजुभाइलाई नेपाल भारतको सीमा क्षेत्र गड्डा चौकीबाट पक्राउ गरेको हो । क्षेत्री दाजुभाइलाई पक्राउ गरेकोबारे जनकारी दिन प्रहरी अपराहृन ५ बजे पत्रकार सम्मेलन गर्दैछ ।
क्षेत्री दाजुभाइ भारतमा लुक्दै आएका थिए । हालै मात्र कृष्ण केसीले आफ्नो दाजु विष्णुको गोली हानी हत्या भएको भन्दै सामाजिक सञ्जाल फेसबुकमा अफबाह फैलाएका थिए ।
गैरकानुनी रुपमा बैंकिङ, इन्स्योरेन्स लगायतका आर्थिक गतिविधि सञ्चालन गरेर सार्वसाधारणको अर्बौं ठगेको भन्दै सउरकारले चार वर्ष अघि कारबाही सुरु गरेको थियो ।
युनिटी ठगी प्रकरणमा अध्यक्ष काशी गुरुङ यसअघि नै पक्राउ परेपनि क्षेत्री दाजुभाइ फारर थिए । अनलाइन खबर बाट साभार भिडियो हेर्नको लागि तलको लिंक या बक्समा क्लिक गर्नुहोस >>>

मिडिया एनपी, काठमाडौं, १५ साउन । ठगी गरेको आरोपमा क्रिश्चियन धर्मका पास्टर प्रताप भट्ट पक्राउ गरेका छन् । उनी माथि अष्ट्रेलिया, अमेरिकालगायतका मुलुकको वर्किङ भिसा लगाइदिन्छु भन्दै ठगी गरेको आरोप लगाइएको छ ।

चर्च मार्फत विदेश पठाउन वर्किङ भिसा लगाइ दिने भन्दै भट्टले ठगी गरेको प्रहरीको अनुन्धानमा खुलेको जनाइएको छ । सर्लाही लालबन्दी–१ घर भई हाल भक्तपुर दुवाकोट बस्ने प्रताप भट्टलाई काठमाडौंको पेप्सीकोलाबाट महानगरीय प्रहरी अपराध महाशाखाको टोलीले पक्राउ गरेको हो ।

वर्क भिसामा क्यानडा, युरोप, अष्ट्रेलिया पठाउने भन्दै विभिन्न पत्रपत्रिकामा विज्ञापन प्रकाशित गरेका भट्टले विभिन्न व्यक्तिबाट लाखौं ठगेको बताइएको छ । आफूलाई अष्ट्रेलिया पठाइदिन्छु भन्दै भट्टले ठगेको धापासीका कृष्ण कुँवरले गरेको उजुरीका आधारमा प्रहरीले उनलाई पक्राउ गरेको हो ।

कुँवरलाई सुरुमा प्रक्रिया गर्न २७ लाख रुपैयाँ लाग्ने भएपनि २ लाख ७५ हजार मागेका भट्टले काभ्रे महांकाल ढुप्साङग लामा, पर्सा सुर्वणपुरका पर्वत श्रेष्ठ, रामेछापका भरत मगर लगायत व्यक्तिबाट प्रतिव्यक्ति १२ लाख दिए चर्चमार्फत सजिलै अमेरिका पठाइदिन्छु भन्दै ३ लाख ६० हजार लिएको पाइएको प्रहरीको चनाइ छ ।

The post ठगी आरोपमा क्रिश्चियन धर्मका पास्टर भट्ट पक्राउ appeared first on Medianp.com.

काठमाडौं, १४ साउन । विहीबार विहान फांसीमा चढाइएका मुम्बई हमलाका दोषी याकूब मेमनले एक दिन पहिला आफ्ना नजिकका आफन्तसँग भेटघाट गरेका थिए । त्यो क्रममा उनी खुब रोएका थिए । उनी आफन्तलाई देख्ने वित्तिकै अंगालो हाल्दै रुँदै गर्थे ।

सायद यो दुनियाँमा त्यो अन्तिम भेट भएर होला उनी हरेक आफन्तलाई भेट्दा त्यसैगरी रुन्थे । उनले त्यो दिन करिब २५ जना आफन्तलाई भेट्दै रुँदै गरेर विताएका थिए । त्यस्तै, फांसीभन्दा पहिला अन्य कैदीहरु जेलका सुरक्षाकर्मीसँग पनि उनले रुँदै माफी मागेका थिए । उनले ‘यदि म बाट केही गल्ती भएको भए माफ गरिदिनु ।’ खबरअनुसार जून वार्डमा याकूबलाई राखिएको थियो, त्यहाँ एक महिला कैदीसहित १५ कैदी राखिएको थियो । अन्तिम रात याकूबलाई एक्लै छाड़ेर बाकी कैदीहरुलाई अन्य वार्डमा सारियो । ताकि उनी आत्महत्या गर्न नसकुन । फाँसीभन्दा एक दिन पहिला याकूब आफ्ना भाई सुलेमानसँग भेट गरेका थिए । त्यो बेला उनका आँखाबाट आशुको धारा बगेको थियो । फांसीभन्दा पहिला याकूबले आफ्ना कैदी साथीसँग भेट गरेका थिए । त्यहाँ खटिएका जेलकर्मीसँग पनि उनले यदि कुनै प्रकारको गल्ति म बाट जानि नजानि भएमा माफ गरिदिनु होला । त्यसपछि उनलाई निर्धारित नियमअनुसार फांसीमा चढाइयो । भिडियो हेर्नको लागि तलको लिक या बक्समा क्लिक गरि हेर्नुहोस भिडियो >>>

एजेन्सी : अन्डर वर्ल्ड डन दाउद इब्राहिमले याकुब मेमनलार्इ भारतले फाँसीमा झुन्डाएको बदला लिने चेतावनी दिएका छन् । दाउद इब्राहिमका दाहिने हात छोटा शकिलले दाउदको तर्फबाट बोल्दै भारतमा जुनसुकै बेला हमला गर्ने चेतावनी दिएका हुन् । शकिलले याकुबको फाँसीलार्इ कानुनी हत्याको संज्ञा दिँदै यसको परिणाम भोग्न तयार हुन भारतलार्इ चेतावनी दिएका हुन् । शकिलले याकुबलार्इ भारतले नमार्ने शर्तमा झुक्याएर बोलाइ हत्या गरेको जनाउँदै त्यसको बदला लिएरै छाड्ने भन्ने समाचार आजको अन्नपुर्ण पोस्टमा छापिएको छ |

सन् १९९३ मा मुम्बईका दर्जन बढी ठाउँमा गरिएको धमाकामा दोषी ठहर्याएर याकुबलार्इ बिहीबार महाराष्ट्रको नागपुर सेन्ट्रल जेलमा फाँसी दिइएको थियो । छोटा शकिल पनि मुम्बर्इ बम आक्रमणका एक दोषी हुन् । ‘भारत सरकारले यो कस्तो सन्देश दियो ? तिमीहरुले एक निर्दोषलार्इ उसका भाइले गरेको अपराधमा सजाय दियो’, शकिलले एक अंग्रेजी पत्रिकासँग कुरा गर्दै भने, ‘डि कम्पनी यसको निन्दा गर्छ ।’ शकिलले यो फाँसीको परिणाम भोग्न तयार हुन समेत भारतलार्इ चेतावनी दिए । उनले भारतलार्इ धोकेबाजको संज्ञा दिँदै उनका प्रमुख दाउद र भारतबाट भागेका अन्य मान्छे अब फर्कने सम्भावना पनि समाप्त भएको जनाए |शकिलले मुम्बर्इ बम हमलाका दोषी याकुबका भाइ टाइगर भएको जिकिर गरे । शकिलले भने, ‘दाउद भाइको पनि यही हालत हुनेछ यदि उनी भारत फर्के भने उनलार्इ पनि झुन्डाउनेछन् ।’ दाउदका साथै चाँदीका तस्कर तथा याकुबका दाजु टाइगर मेमनले मुम्बर्इ बम हमलामा संलग्न भएर त्यसलार्इ सफल पारेको आरोप छ । ‘अबबाट कुनै पनि भारतीय एजेन्सीको भरोसा गर्न सकिन्न’, शकिलले भने, ‘चाहे उनीहरुले जति नै धेरै भरोसा किन नदिउन् ।’

मिडिया एनपी, पाँचथर, १५ साउन । जिल्ला अदालत पाँचथरले जबर्जस्ती करणी गरेको आरोप लागेका लुङ्रुपा– ३ का ७० वर्षीय देवी राईलाई ११ वर्ष कैद सजाय सुनाएको छ । मुद्दा दर्ता भएको १५ दिनमै राईलाई दोषी प्रमाणित गर्दै सजाय सुनाइएको हो । छिट्टै सुनुवाइ हुनुपर्ने मुद्दामा ढिलाइ हुँदा पीडितले पाउने न्यायको दायरा साँघुरो बन्दै गएका बेला १५ दिनमै मुद्दामाथि फैसला सुनाएर अदालत उदाहरणीय बनेको छ । अदालतले राईलाई कैदसहित रु २५ हजार भरण गर्न आदेश दिएको छ ।

पन्ध्र वर्षीया बालिकालाई राईले जबर्जस्ती करणी गरेको भन्दै अभिभावकले जिल्ला प्रहरी कार्यालय पाँचथरमा जेठ २७ गते उजुरी दर्ता गराएका थिए । उजुरीका आधारमा आरोपितलाई प्रहरीले अनुसन्धान गरी असार १३ गते अदालतमा बुझाएको १५ दिनमै मुद्दा फैसला गरेको हो ।

प्रमाण र साक्षी जुटेपछि १५ दिनमै पीडकलाई सजाय दिन सम्भव भएको जिल्ला अदालत पाँचथरका स्रेस्तेदार इन्द्रहाङ योङ्हाङले बताए । लगातार सुनुवाइ गर्नुपर्ने किसिमका गम्भीर प्रकृतिका मुद्दाहरु चाँडै किनारा नलाग्दा प्रमाण नष्ट हुने, साक्षीलाई लोभलालच दिने र अन्य किसिमका सौदाबाजीले पीडितले न्याय नपाउने अवस्था छ । संवेदनशील किसिमका मुद्दाको किनारा चाँडो नहुँदा पीडितले मानसिक तनाब खेप्नुपर्छ । अपहरण तथा शरीर बन्धक, आगलागी, घरेलु हिंसा, चोरी, जबर्जस्ती करणी, जीउ मास्ने–बेच्ने, ठगी, मानव बेचबिखन तथा ओसारपसारका मुद्दालाई लगातार सुनुवाइ गरी चाँडो न्याय सम्पादन गर्नुपर्ने नियमावलीमा उल्लेख छ ।

The post १५ वर्षे वालीका बलात्कार गर्ने ७० वर्षीय वृद्ध ११ वर्ष जेल चलान appeared first on Medianp.com.

सुन सस्तिएको कारण धेरै मानिसहरुले सुनका गहना खरिद गर्न खोजिरहेका छन् । तर सुन खरिद गर्दा हचुवाका भरमा खरिद गर्नुहुँदैन। सुन खरिद गर्दा यी छ कुरामा ख्याल पुर्‍याउनुपर्छ। अन्तर्राष्ट्रिय बजारमा सुनको भाउ सस्तिएसँगै नेपालमा पनि यसको मूल्य घटेको छ। बिहिबार सुनको मूल्य प्रतितोला ४८ हजार रुपैयाँमा कारोबार भएको छ। सुन खरिद गर्दा शुद्धता र यसका ज्यालामा समेत ख्याल गर्नुपर्दछ।

सुन खरिद गर्दा विशेष गरी यी ५ कुरामा ध्यान पुर्‍याउनुपर्छ।

१. ज्याला खर्च कम भएको गहना खरिद गरौँः
गहनाको प्रकृति अनुसार यसको ज्याला पनि भिन्न भिन्न तोकिएको हुन्छ। साथै नेपालमा एकै खालको गहनाको समेत फरक फरक पसलमा फरक फरक ज्याला तोकिएको हुन्छ। यसलै ज्याला सस्तो भएको गहना खरिद गर्नु उपयुक्त हुन्छ। त्यस्तै धेरै डिजाइन भएको भन्दा साधारण किसिमको गहना किन्नु राम्रो हुन्छ। डिजाइन धेरै भए ज्याला महंगो पर्ने र महंगो ज्याला तिरेर बनाएको गहनाको शुद्धता समेत कम हुने पाइएको छ।

२.ज्याला खर्चको ट्यागः
बजारमा गहना निर्माण गर्ने प्रतिस्पर्धा बढ्दै गएपछि केहीले ज्याला खर्च समेत गहनामा ट्याग गरेका हुन्छन्। यसलै यो ट्यागको हेरेर कम ज्याला खर्च ट्याग गरिएको गहना किन्नु फाइदाजनक हुन्छ।

३.सुनको शुद्धताः
सुन खरिद गर्दा यसको शुद्धतामा प्रमुख ध्यान पुर्‍याउनुपर्छ। खरिद गर्दा उक्त गहनाको सु्न कति शुद्ध छ र यसलाई बेच्न चाहेमा के कति पैसा फिर्ता हुन्छ भनेर बुझ्न जरुरी छ।

४.हलमार्क चार्जः
छापावाल सुनमा हलमार्क चार्ज लाग्ने हुनाले छापावाल गहना खरिद गर्दा केही महंगो पर्न जान्छ। छापावाल सुनको गहनामा पनि फरक फरक पसलले आफ्ना आफ्ना मूल्य तोकेका हुन्छन्। त्यसैले धेरै पसलमा बुझेर छापावाल सुनको गहना खरिद गर्न जरुरी हुन्छ ।

५.वेस्टेड चार्जः
गहना बेचेर नयाँ गहना खरिद गर्दा यसको वेस्टेड चार्जमा पनि ख्याल पुर्‍याउनुपर्छ । कसैले धेरै कसैले थारै वेस्टेड चार्ज लिन सक्दछन् । त्यसैले गहना बेच्दा वेस्टेड चार्ज कम काटेको पसलमा गहना बेचेर नयाँ गहना खरिद गर्नुपर्दछ।

साउन । मानीसलाई आर्कषण गर्ने क्षमता भएकाहरु नै सुन्दर हुन् । जसलाई हेरेर मानीस आनन्दको महसुस गर्छ उ नै सुन्दर हो । यसको कुनै आधार वा सिमा हुँदैन । सुन्दरता कसैको सिप होइन । न त सुन्दर बन्ने कला नै हुन्छ । यो केबल प्रकृतिको वरदान हो । मानीसको हेराई अनुसार पनि सुन्दरता फरक हुनसक्छ । किनकी कसैलाई सुन्दर लागेको मान्छेले अर्कोलाई आर्कषीत नगर्न सक्छ । गुगल सर्च इन्जीनले केहि नायिकाहरुलाई सबैभन्दा सुन्दर नायिका भनेका छ । गुगलले सुन्दर भनेका नायिकामध्ये तपाईँलाई कसले बढी आर्कषीत गर्छन ? हेर्नुहोस् तस्वीर ।
१. ऐश्वर्या राय बच्चन बलीउड सुन्दरी ऐश्वर्या सन् १९९४ की विश्व सुन्दरी हुन् । उनलाई भारतका पाँच शक्तिशाली महिलामा पर्छिन । सन् १९७३ मा जन्मीएकी यी नायिका अझै पनि उत्तीकै सुन्दर देखिन्छीन ।

२. स्कारलेट जोहान्स्सन हलीउड नायिका स्कारलेट सन् १९९४ देखि अभिनय सुरु गरेकी हुन् । उनी सुन्दर नायिकाको साथमा गायिका पनि हुन् । सन् २००६ मा उनी सेक्सीएस्ट उमनको रुपमा पनि विश्वभर चिनिएकी थिईन । यस्तै सन् २००७ मा उनलाई प्लेब्वाय पत्रिकाले सेक्सीएस्ट सेलीब्रेटीको उपनाम दिएको थियो ।

३. एन्जेलीना जोली एन्जेलीना जोली हलीउड सुन्दरी, फिल्मकर्मीको साथमा मानवअधिकारकर्मी पनि हुन् । उनी हलीउडमा सबैभन्दा बढी पारिश्रमीक लिने नायिकामा पर्छिन । १४ वर्षको हुँदादेखि नै उनको ब्वायफ्रेण्ड थिए जोसँगै बस्नका लागि उनकी आमाले अनुमति दिएकी थिईन ।

४. रिहाना रिहाना नायिकाभन्दा बढी गायिका हुन् । म्याडोनाबाट प्रभावित भएर उनले थुप्रै गित रेकर्ड गराएकी छिन् । उनी पनि विश्वका सुन्दरीहरुमा पर्छिन ।

५. क्लाउडीया लीनक्स क्लाउडीया लीनक्स नायिका, मोडल, लेखक, गायिकाको साथमा मानवअधिकारकर्मी हुन् । तेहेरानमा जन्मीएकी क्लाउडीया पर्सीयन पप स्टार पनि हुन् ।

६. जेस्सीका अल्वा जेस्सीका अल्वा अमेरिकन नायिकाको साथमा व्यवसायी पनि हुन् । थुप्रै अवार्डहरु हात पारिसकेकी जेस्सीकाले १३ वर्षदेखि अभिनय गर्न सुरु गरेकी हुन् । पाँच वर्षको उमेरमै उनलाई अभिनयप्रति रुची थियो । उनलाई सेक्सी सेलिब्रेटीको रुपमा लिने गरिन्छ ।

७. फ्लोरेन्स कोल्गेट सुन्दर मुहारका कारण फ्लोरेन्स कोल्गेट चर्चामा रहन्छीन । उनले विभिन्न सुन्दरी प्रतियोगितामा भाग लिएकी थिइन् ।

८. इभी मेनडेस इभी मेनडेस पनि अमेरिकन अभिनेत्री हुन् । सन् १९९८ देखि हलीउडमा सक्रिय इभी फेशन डिजाईनर पनि हुन् । फ्लोरिडामा जन्मीएकी इभी अहिले ४१ वर्षमा प्रवेश गरिसकेकी छिन् । उनको एउटा बच्चा छ ।

९. गीसेले गीसेले ब्राजेलीयन अभिनेत्री तथा मोडल हुन् । अन्र्तराष्ट्रिस्तरमा सफल अभिनेत्री बन्न सफल उनी पहिलो ब्राजेलीयन मोडल हुन् । सन् २०११ मा आस्कम्यान डट कमले सार्वजनीक गरेको बढी रुचाइएकी नायिकामा उनको नाम पनि परेको थियो ।

१०. पेनेलोपे क्रुज पेनेलोपे क्रुज स्पानीस अभिनेत्री हुन् । १६ वर्षको उमेर देखि उनले अभिनय सुरु गरेकी थिईन । उनका पनि दुई सन्तान छन् ।